ایان بلک
عفو بین الملل هشدار داد نگرانی نسبت به برنامه هسته ای ایران نباید مانع از اقدام بین المللی در قبال زیرپا گذاشتن حقوق بشر توسط رژیم اسلامی ایران از زمان انتخابات بحث انگیز سال گذشته شود.
عفو بین الملل با شرح سرکوب شدید اعمال شده از سوی دولت و سرویس اطلاعاتی جمهوری اسلامی، خواستار “یک پاسخ متمرکز و محکم به ناتوانی مسؤولان ایران در برطرف کردن نگرانی های موجود نسبت به وضعیت حقوق بشر در کشور” شده است. عفو بین الملل در گزارشی تحت عنوان از اعتراضات تا زندان آورده است، از زمان برپایی تظاهرات گسترده در روز بعد از طرح ادعای پیروزی محمود احمدی نژاد بر میر حسین موسوی رهبر جنبش سبز در انتخابات بحث انگیز ریاست جمهوری در 22 خرداد سال گذشته تا کنون، دست کم 5000 نفر دستگیر شده اند.
شکنجه، ضرب و جرح و سلول های انفرادی به همراه محکومیت افراد به احکام طولانی مدت زندان در دادگاه های ناعادلانه، همگی به مرحله اجرا درآمده اند. عفو بین الملل گفت: “کشتارهای به دور از قانون و گزارش های متعدد از انجام شکنجه و سایر بدرفتاری ها توسط عوامل دولتی که از مصونیت کامل بهره می برند، هنوز تحت بررسی و تحقیق قرار نگرفته است.”
کلودیو کرودونه دبیرکل دوره ای عفو بین الملل گفت: “دولت ایران مصمم به خاموش کردن تمامی صداهای مخالف است و در عین حال، تلاش می کند مانع از انجام تحقیقات از سوی جامعه جهانی درخصوص تخلفات صورت گرفته در جریان ناآرامی های پس از انتخابات شود.”
شواهد سازمان عفو بین الملل نشان می دهد چگونه قوانین جدید، استفاده از وب سایت ها و برقراری تماس با بیش از 60 مؤسسه خارجی، سازمان خبری و نهادهای غیردولتی را جرم تشخیص داده است. روزنامه ها تعطیل شده اند، وب سایت ها و سرویس های ایمیل نیز یا فیلتر شده اند و یا مسدود شده اند.
فعالان سیاسی، روزنامه نگاران، فیلمسازان، دانشجویان، مدافعان و وکلای حقوق بشر دستگیر شده اند. ضمناً سختگیری های علیه گروه هایی نظیر سلطنت طلبان، بهائیان و مجاهدین خلق که تا پیش از این نیز ممنوعه بودند تشدید شده است.
دستگیری های خودسرانه، زندان بدون برپایی دادگاه، ناپدید شدن افراد، شکنجه و اعترافات با زور و ارعاب به خوبی مستند شده اند. در سال جاری 115 نفر اعدام شده اند. ایران از نظر اعدام افراد، یکی از بالاترین رتبه ها را در میان کشورهای دنیا دارد.
زنان زندانی مکرراً از آزارهای جنسی و تهدید شدن به تجاوز جنسی گزارش داده اند. زهرا کمالی به عفو بین الملل گفت بازجویانش از او می خواستند با مردان دیگر بخوابد و گاهی سینه های او را لمس می کردند. یک فعال زن ناشناس گزارش داده است که به سینه های او کابل برق وصل کرده اند و به او شوک الکتریکی داده اند.
در گزارش آمده است: “تهدید علیه خانواده زندانیان، خصوصاً مادران، زنان و دختران ابزار کارآمدی برای واداشتن بازداشت شدگان به همکاری با بازجویان بوده است. دستگیرشدگانی که خود تحت شکنجه یا سایر سوء رفتارها قرار گرفته اند، اکنون نگرانند که با عزیزانشان نیز همین رفتار شود.”
آرش رحمانی پور پس از محکوم شدن به مجازات اعدام و قبل از اجرای حکم، در دیدار 15 دقیقه ای با وکیلش گفته بود پس از آنکه خواهر باردارش را در مقابل چشمانش تهدید به صدمه و آسیب کرده بودند، به “دروغ” اعتراف کرده است. خواهر او پس از آزادی از زندان سقط جنین کرد.
در گزارش آمده است که “اعترافات” همگی شبیه هم هستند. افراد را در داگاه های نمایشی و در حال “اعتراف” به تماس با خارجی ها نشان می دهند، معمولاً به عنوان جاسوس معرفی می شوند که برای انگلستان یا ایالات متحده کار می کنند. این افراد معمولاً می گویند “گول خورده اند” و از “جرایمی” که مرتکب شده اند نادم و پشیمان هستند. گزارش هایی وجود دارد که به برخی از این افراد قبل از اعتراف گیری، دارو یا مواد مخدر تزریق کرده اند.
عفو بین الملل ضمناً “اعدام ها با انگیزه سیاسی” را پیش از سالگرد انتخابات که انتظار برپایی یک تظاهرات گسترده در آن می رود، محکوم کرده است. دست کم شش نفر به اتهام “محاربه یا دشمنی با خدا” به دلیل شرکت در تظاهرات و عضویت در گروه های ممنوعه در صف اعدام قرار دارند.
ایرانیانی که در خارج از کشور، در ترکیه و سایر کشورها، زندگی می کنند نیز تهدید شده اند. شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل به دفعات تهدید به مرگ شده است. وی هنگام انتخابات در خارج از کشور به سر می برد و از آن پس برای بازگشت به کشور احساس امنیت نکرده است.
ابوالفضل فاتح رئیس سابق دفتر اطلاع رسانی میرحسین مسووی که در انگلستان مشغول تحصیل است، از سوی افرادی که ادعا می کنند برای وزارت اطلاعات ایران کار می کنند، به مرگ تهدید شده است.
منبع: گاردین- 9 ژوئن
