آقای جنتی در نماز جمعه هفته قبل گفت که آقای موسوی و کروبی باید اعدام می شدند، و علت زنده ماندن شان رافت اسلامی نظام است. وی که از چند ماه قبل از انتخابات حمایت خود را از آقای احمدینژاد اعلام کرده بود، گفت میرحسین موسوی و مهدی کروبی همچنان بر مواضع خود پافشاری میکنند گفت که آنها «حاضر به اظهار ندامت نیستند» و «اگر رأفت اسلامی نبود، آنان باید اعدام میشدند.» وی تاکید کرد افرادی که او آنها را «سران فتنه» مینامید در «خانه خود محبوس هستند»، اما «نظام خیلی بر سر اینها منت گذاشته که زنده هستند و در خانه خود محبوس هستند». احمد جنتی گفت که «اگر لطف خدا و درایت مقام معظم رهبری نبود این فتنه نظام را از پای درآورده بود». این امام جمعه تهران افزود: «اکنون این روسیاهان در خانه خود محبوس شدهاند، اما این امکانات و وسایل زندگی، تلویزیون و رفاهیات را در خانه در اختیار دارند. اگر دکتر لازم داشتند دکتر در اختیار آنها قرار میگیرد، اما در عین حال این افراد حاضر نیستند اظهار ندامت کنند.»
با توجه به اینکه اظهارات آقای جنتی برای بسیاری از افراد قابل فهم نبوده و به همین دلیل متوجه نمی شوند که منظورش مثلا از واژه ددمنشیمندانتبارایارانه ممکن است چه چیزی باشد، لذا با بررسی نکات مهم در زبانشناسی انسان های اولیه و دومیه( انسان اولیه نوعی انسان است که از ظاهرش معلوم است که انسان اولیه است، ولی انسان دومیه کسی است که همان تفکر انسان اولیه این است ولی ظاهرش معلوم نیست).
رافت: قفل کردن در خانه مردم از پشت در و قطع کردن هر گونه ارتباط افراد با دیگران.
رافت اسلامی: قفل کردن در خانه مردم توسط مسلمانی که وضو گرفته از پشت در و قطع کردن هر گونه ارتباط افراد با دیگران.
اسلامی: هر نوع عملی که با وضو و فشار انجام شود.
اعدام شدن: یکی از کارهایی که آدم با پسرش یا دوستان سابقش یا افرادی که از آنها خوششان نمی آید و گوش به حرف نمی دهند انجام می دهد.
محبوس: کسی که در خانه خودش زندانی است و دولت هزینه زندانش را هم نمی دهد.
محبوس کردن: کاری که یک جنتی انجام می دهد، وقتی که طناب یا اسلحه برای اعدام ندارد یا اجازه ندارد یا یادش نمی آید که باید چکار کند.
خانه آنها: چهاردیواری غیراختیاری، جایی که هر وقت خواستیم نمی توانیم از آن خارج می شویم.
ابراز ندامت: تبدیل دیگران به من.
برخورد انسانی: تبدیل رفتار من به رفتار دیگران
سران: افرادی که سر و در نتیجه مغز دارند و برای نظام خطرناکند.
سران فتنه: افرادی که مردم قبولشان دارند ولی آنها ما را قبول ندارند و نمی دانیم چکارشان کنیم، وگرنه حتما اعدام شان می کردیم، همچنین افرادی که مثل خودمان نیستند ولی نمی دانیم مثل کی هستند.
فتنه: مجموعه رفتارهایی که یک فرد وقتی محکم با مشت توی صورتش می زنیم از خود نشان می دهد، مثل جیغ کشیدن، فحاشی کردن، فرار کردن، مخالفت کردن و کارهایی از این قبیل.
فتنه گر: کسی که مورد اصابت ضربه قرار گرفته است.
نظام: من و کسانی که مرا قبول دارند و آقا و کسانی که هنوز اتهام شان اثبات نشده.
اینها: مردم، کسانی که مثل ما نیستند.
آنها: انسانهایی که مثل ما نیستند و برای از بین بردن شان باید خارج برویم.
زنده هستند: هنوز نفس می کشند، ممکن است که زندانی یا محبوس باشند.
مقام: کسی که هنوز برکنار نشده است.
مقام معظم: کسی که تعیین می کند که من امروز باید به پسرم سلام کنم یا او را بکشم.
مقام معظم رهبری: کسی که تعیین می کند خداوند هر روز باید چه کند؟ کسی که هر کی هرچی داشت گرفت و داد به من.
لطف خدا: کلاشنیکوف، یا هر مسلسل دیگر.
اگر لطف خدا نبود: اگر اسلحه نداشتیم.
درایت: اولین فکری که به ذهن آدم می رسد یا رهبر با تلفن می گوید.
پافشاری کردن: انجام دادن کاری که آدم دلش می خواهد.
پافشاری حکومت بر مواضع خود: انجام دادن کاری که رهبر می خواهد توسط مردمی که مجبورند آن کار را انجام دهند.
پافشاری سران فتنه: تاکید رهبران معترض بر همان کاری که قبلا انجام می دادند.
مواضع نظام: اصول مورد قبول نظام که هر روز صبح تغییر کرده و توسط رهبر به اطلاع عموم می رسد و گاهی هم نمی رسد.
مواضع سران فتنه: اصول مورد قبول رهبران معترض که تغییر نکرده است و اگر هم تغییر کرده باشد چون در قفل است ما از آن خبر نداریم.
مواضع دشمن: اصول دوستان سابق ما که مدتی است با آنها قهر کردیم.
مواضع اصولی: مجموعه تصمیمات عصبی که هر روز تغییر می کند.
مواضع ما: هر چیزی که دشمنان مان با آن مخالفند.
نظام بر سران فتنه منت گذاشته: مامورین در خانه رهبران معترض را قفل کردند، چون نمی توانند آنان را اعدام کنند.
نظام را از پای درآوردن: ول کردن رهبری به حال خودش.
روسیاهان: رهبران مورد قبول مردم.
وسایل زندگی: بشقاب و قاشق( در مورد آقای جنتی سنگ آتشزنه و چماق نیز محاسبه می شود.)
رفاهیات: وسایلی که رفاه مردم را فراهم می کند، مثل دیوار، پرده، کف اتاق، کفپوش.