خبرگزاری تسنیم، منتسب به سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، سالگرد انتخابات مخدوش ریاست‌جمهوری ۸۸ را از یاد نبرد تا نشان بدهد اگر به واسطه تذکرها و هشدارهای مقامات ارشد، کمی در برخورد با دولت مهربان‌تر شده،اما دشمنی‌اش با “فتنه” و “فتنه‌گران” عمیق و قدرتمند است. تسنیم با انتشار مطالبی، حصر موسوی، رهنورد و کروبی را مجازاتی دینی و از سر “لطف و رأفت نظام اسلامی” معرفی کرده و آن را خفیف‌تر از زندان دانسته است.
این رسانه امنیتی، در روز ۳۰ خرداد ماه نوشت که “حصر فتنه‌گران از سر لطف و رأفت نظام اسلامی است. حکم کسیکه شورش کند و یا به شورش دعوت کند و باعث برهمخوردن نظام زندگی مردم و ایجاد رعب و وحشت شود و یا اقدام به بغی علیه حکومت عادل کند، در فقه شیعه معلوم است.”
تسنیم از میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد نام نبرده و آنها را “سران فتنه” نامیده و مدعی شده که در “لسان عمومی” به این نام مشهورند. برای حصر آنها هم سه دلیل برشمرده شده است: “جلوگیری از فتنهگری، مقابله با تهدیدهایی که علیه نظام اسلامی ایجاد کرده بودند، تلاش برای این که نتوانند با ارتباط‌گیری با دیگران به فتنهگری ادامه دهند”.
از درخواست کنندگان رفع حصر هم انتقاد شده که چرا “عدهای با نادیدهگرفتن صدماتی که این افراد به نظام اسلامی زدهاند، از لزوم برطرفشدن حصر این افراد سخن میگویند و مدعی میشوند که نباید به گذشته نگاه کرد و باید با نگاه به آینده از خطاهای این افراد گذشت. این در حالی است که فتنه‌گران نه تنها به خطا و خیانتی که مرتکب شدند اعتراف نمیکنند و از این گناه بزرگ توبه و اعلام پشیمانی نمیکنند بلکه گاه با طلبکاری و خودبرتربینی مدعی حقوقی بر گردن نظام اسلامی نیز میشوند.”
تسنیم با انتقاد از آنهایی که حصر کردن را “خلاف دستورات اسلام و شرع مقدس”می دانند،در این باره توضیحات مبسوطی داده و آن را یک راهکار اسلامی برای برخورد با فتنه‌گران معرفی کرده و یادآور شده که اتخاذ راهکارهای شدیدتری هم ممکن است. از جمله مثال زده شده که “مولی الموحدین حضرت علی علیه السلام در دوران حکومت خویش کارگزاران و سیاسیونی که خیانت میکردند و برای حکومت دردسرهای مختلف اقتصادی و نظامی و سیاسی درست میکردند را حبس و حصر کردند. مثلاً المسیببن نجبه الفزاری را که با شورشیان، اقلی از همراهی را کرده بود، در خانه خودش حبس کردند (حبس فرد در خانه خودش چیزی دقیقاً شبیه حصر امروزی است) و المنذربن جارود العبدی و ابن هرمه و زیدبن حجیة و… را نیز حبس کردند.”
به اعتقاد خبرگزاری تسنیم، “حصرکردن و حبسکردن این افراد در خانهشان و جلوگیری از فتنهگری و آسیبرسانی آنها” کمترین کاری بوده که می‌شد انجام داد و “حصر فتنه‌گران از سر لطف و رأفت نظام اسلامی است”. وگرنه “در صورتیکه دادگاه تشکیل شود (که در صورتیکه شرایط آن فراهم شود آن نیز باید صورت گیرد) مکافات جرم این افراد و حکم آنها بسیار بیش از این خواهد بود.”
نویسنده مطلب توضیح نداده که با گذشت پنج سال چرا هنوز شرایط برگزاری دادگاه فراهم نیست و یا چرا با وجود اینکه مدعی است “باطل بودن” ادعاهای این افراد ثابت شده، همچنان در حصر به سر می‌برند و از ارتباط آنها با مردم بیمناکند؟
بیش از هزار و دویست و بیست روز حبس
بهمن ماه سال ۱۳۸۹ در حالی که تبلیغات وسیع حکومتی برای بزرگداشت “دهه فجر” در جریان بود، نامه مشترک میرحسین موسوی و مهدی کروبی با مضمون دعوت به راهپیمایی، نگاه‌ها را به خود جلب کرد، و آنچه در پی انتشار این نامه کوتاه چندخطی اتفاق افتاد، مرحله تازه‌ای از جنبش اعتراضی مردم ایران را رقم زد.
در سالگرد روزی که مردم برای حمایت از بازرگان، نخست وزیر دولت موقت به خیابان‌ها آمده بودند، کروبی و موسوی از وزیر کشور خواسته بودند تا طبق اصل ۲۷ قانون اساسی، مجوز یک راهپیمایی برای “اعلام همبستگی باحرکت‌های مردمی درمنطقه به ویژه قیام آزادیخواهانه مردم تونس و مصربرعلیه حکومت استبدادی” را صادر کند تا هوادارانشان در ساعت ۳ بعد از ظهر روز دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ از میدان امام حسین تا میدان آزادی تجمع کنند.
باوجود صادرنشدن مجوز، راهپیمایی برگزار شد و نیروهای نظامی و امنیتی به سرکوب شدید راهپیمان پرداختند. رهبران جنبش اعتراضی در آن روز اجازه خروج از منزل را پیدا نکردند و به این ترتیب زندان خانگی آنها شروع شد. در ابتدا فاطمه کروبی و زهرا رهنورد نیز به همراه همسرانشان در حصر قرار گرفتند که چندی بعد فاطمه کروبی از حصر خارج شد.
پنجمین سالگرد آغاز اعتراضات مردمی و تولد حرکت اعتراضی که جنبش سبز نام گرفت، در حالی از راه رسید که سران این جنبش همچنان در زندان خانگی به سر می‌برند. حسن روحانی در اردیبهشت ماه سال گذشته به صراحت گفته بود که رفع حصر در یک سال آینده، مشکل نیست و حالا چند روزی بیشتر به یک سالگی حضور او در این سمت نمانده است.
به تازگی دختران میرحسین موسوی معترض و منتقد شده‌اند که چرا برخی دعوت به سکوت درباره حصر می‌کنند و آن را باعث بدتر شدن وضعیت موجود می‌دانند؟ محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت آذر ماه سال گذشته عنوان کرد که “رفع حصر از چهره‌های اصلاح طلب و آزادی زندانیان سیاسی در دستور کار دولت است اما ترجیح این است که این امور در بی خبری و در عمل دنبال شود”. او این سخنان را در مصاحبه با اعتماد بیان کرد. وقتی هم خبرنگار این روزنامه به او یادآوری کرده بود که “رفع حصر از برخی چهره‌های سیاسی”، از پرطرفدارترین شعارهای انتخاباتی بوده است،در پاسخ اطمینان خاطر داد که هر اقدامی که در مسائل سیاسی و رفع حصر و گشایش های امنیتی و سیاسی کشور مورد انتظار جامعه است در دستور کار رییس جمهور قرار دارد.
سخنگوی دولت تاکید کرده بود: “در این دست موارد که جامعه منتظر اقدام دولت است گاهی بهتر است به جای پیگیری جزییات امور به دولت اعتماد کرد و گذاشت دولتمردان امور را پیش ببرند. مردم باید به دولت تدبیر و امید اعتماد داشته باشند و بدانند در برخی امور بهتر است دولت به جای اینکه حرفی بزند عمل کند.”
از آن زمان حدود شش ماه می‌گذرد و مشخص نیست که پیگیری در سکوت و بی‌خبری به چه نتیجه‌ای رسیده است.
