روز دوشنبه، رییس جمهور جدید ایران در زمان کنفرانس مطبوعاتی اش ابراز امیدواری کرد که “تفاهم جدیدی” با جهان ایجاد شود و ازسوی دیگر خاطرنشان کرد که “دوره” درخواست کشورهای غربی برای توقف غنی سازی “به سر آمده”. حسن روحانی گفت: “اصل مهم این است که مذاکرات با گروه ۱+۵ به صورت پویا ادامه یابد. مشکل هسته ای فقط ازطریق مذاکره حل و فصل خواهد شد. تهدید و تحریم هیچ تأثیری ندارند.” او در ادامه افزود: “تحریم ها غیرمنصفانه است، زیرا مردم ایران کاری نکرده اند که سزایشان این باشد. فعالیت های [اتمی] ما قانونی اند. این تحریم ها به ضرر کشورهای غربی اند و تنها کشوری که از آنها سود می برد اسراییل است.”
این موضع گیری ها در جهتی اتخاذ می شوند که آذر ماجدی نیز به اومانیته توضیح داده. او که ریاست حزب کمونیست کارگری ایران و سازمان آزادی زن را برعهده دارد معتقد است که “تمامی این نامزدها برای این هدف تعیین شده اند که نظام حکومت اسلامی را حفظ کنند و برای آن مشروعیت به وجود آورند”. او در مصاحبه ای با روزنامه اومانیته به سؤالاتی دراین زمینه پاسخ گفته است. این مصاحبه را می خوانید.
حسن روحانی، رییس جمهور جدید را، به عنوان یک شخصیت میانه رو معرفی می کنند. آیا شما موافقید؟
در چارچوب حکومت اسلامی، برخی اصول تعریف های متفاوتی دارند. “اصلاح طلب” یا “میانه رو” به آن معنی نیست که در علوم سیاسی کلاسیک تعریف شده. فراموش نکنید که انتخابات در جمهوری اسلامی چیزی جز نمایش نیست، زیرا نامزدهای ریاست جمهوری ابتدا از یک “فیلتر” حکومتی عبور می کنند. مبالغه نیست اگر بگوییم که ۹۹ ممیز ۹۹ درصد از مردم ایران از این فیلتر رد نخواهند شد: زنان به دلیل جنسیت شان؛ مردانی که پیرو دین یا مذهب دیگری به جز تشیع هستند؛ و در بین شیعیان نیز فقط کسانی مورد قبول اند که به طور کامل طرفدار حکومت باشند. پس از این حذف ابتدایی، کاندیداها توسط نهادی که از آخوندهای سالخورده و نزدیک به رهبر تشکیل شده گزینش می شوند. در این انتخابات، حتی رفسنجانی هم که یکی از اعضای برجسته حکومت و درعین حال از بنیانگذاران آن است، گزینش نشد. به همین دلیل است که توصیف یک نامزد به عنوان “میانه رو” یا “اصلاح طلب” تنها به یک شوخی شبیه است. تمامی این نامزدها برای حفظ نظام اسلامی و مشروعیت آن گزینش شده اند. خاتمی که مدت هشت سال منصب ریاست جمهوری را برعهده داشت و اولین رییس جمهوری بود که برچسب “میانه رو” را یدک می کشید، عملاً هیچ تغییری به لحاظ سیاسی، ایدئولوژیکی یا فرهنگی در حکومت ایجاد نکرد. درعین حال، هم او بود که دستور سرکوب وحشیانه دانشجویان تهران را صادر کرد. در زمان ریاست جمهوری او، حقوق مدنی، سیاسی یا فردی به شدت تنزل کرد. به عقیده من، می توان روحانی را با خاتمی مقایسه کرد.
تظاهرکنندگانی که در سال ۲۰۰۹ مورد سرکوب قرار گرفتند، اکنون چه انتظاری دارند؟
هیچ انتظاری ندارند. مردم ایران به دنبال آزادی و سعادت اند و با هرگونه شکلی از تبعیض مخالف اند. سازمان های اجتماعی مهم و پرنفوذی هستند که برای ایجاد تغییر مبارزه می کنند. بی شک جنبش آزادی زنان در نوع خود یکی از مهم ترین آنها در جهان محسوب می شود. از زمانی که آیت الله ها در سال ۱۹۷۹ قدرت را در دست گرفتند، زنان علیه قوانین ضد زن و تبعیض آمیز این حکومت مبارزه کرده اند. درحقیقت، اولین تظاهرات گسترده توسط زنان علیه حجاب اسلامی و بخاطر تساوی حقوق انجام شد. رویارویی حکومت و زنان ایرانی یک مقوله همیشگی و ادامه دار است. جنبش کارگران نیز پویا و فعال است. ازسوی دیگر، جوانان مخالف یک حکومت مذهبی و محدودیت های آن علیه جنبش های لائیک هستند. ما باید خواست مردم برای تغییر را به رسمیت بشناسیم و نباید تنها به دنبال یک تغییر ظاهری، آن گونه که مورد نظر “اصلاح طلبان” است، باشیم.
پس به نظر شما حسن روحانی قادر به انجام هیچ تغییری نیست؟
او نه تنها قادر به انجام هیچ تغییری نیست، بلکه خواهان انجام آن هم نیست، زیرا هرگونه تغییر واقعی به معنی نابودی حکومت است. حال آنکه روحانی جزئی از حکومت است و انتخاب خود را مدیون آن می باشد. از این حیث، انجام تغییر به مثابه یک شکست شخصی است و باعث می شود که او از حکومت دور شود. روزی که مردم ایران بتوانند حکومت را سرنگون کنند، روحانی روی صندلی متهمان جنایت علیه بشریت خواهد نشست. اکنون باید کسانی را که جان خود را برای مبارزه با این حکومت و بخاطر آزادی و برابری از دست داده اند، به یاد آوریم: کمونیست ها، چپی ها و مخالفان… تمامی کسانی که ۳۲ سال پیش زندانی، شکنجه یا اعدام شدند. تمامی کسانی که ۱۳ یا ۱۴ ساله بودند. هزاران نفر طی یک دهه اخیر اعدام شده اند و حسن روحانی با این جنایت ها بیگانه نیست.
منبع: اومانیته، ۱۷ ژوئن
http://www.lavie.fr/actualite/monde/israel-se-prepare-t-il-a-une-guerre-contre-l-iran-28-08-2012-30161_5.phphttp://www.slate.fr/story/47317/toxicomanie-came-drogue-iran-teheran
