محمود احمدی نژاد که از دو روز قبل نهاد ریاست جمهوری را ترک کرده،خیال ندارداز حضور در اخبارهم کناره بگیرد. وی که علاقه شدیدی به دیده شدن دارد،دیروز نیز به جای آنکه در مراسم تحلیف حسن روحانی شرک کند، بساط خود را به ساختمانی موسوم به ساختمان “لادن” که به نهاد ریاست جمهوری تعلق دارد پهن کرد و بعد هم نامه ای خطاب به ۷۶ تن از رهبران جهان نوشت و از آنها خداحافظی کرد؛نامه هایی در کنار ده ها نامه بی جواب مانده دیگر.
متن نامه وی را خبرگزاری فارس در “گزارشی اختصاصی” منتشر کرده اما رسانه های دیگر آن را بازتاب نداده اند.
احمدی نژاد در این نامه نوشته است: “عمیقا باور دارم که خداوند بزرگ ما انسان‌ها را برای عشق ورزیدن به ذات اقدسش آفرید و در این میان نژاد، رنگ، زبان و سرزمین نمی‌تواند وجه تمایزی در این حقیقت درخشنده محسوب شده و آدمیان را از هم جدا کند. بلکه عشق ورزیدن همه انسان‌ها به خدای واحد و یکتا، از آنان عاشقانی می‌سازد که نسبت به همه جلوه‌های وجود خدای بزرگ یعنی جهان هستی که مخلوق اوست، از روی عشق می‌نگرد. بدین ترتیب خدای بزرگ به همه مخلوقات عشق می‌ورزد و بدیهی است که چنین عشقی در مراتب بالاتری بین انسان عاشق خدا و سایر انسان‌ها ظهور خواهد کرد. بعید است ادعای عشق به خدا، با وجود تنفر مدعی نسبت به انسان و جامعه بشری پذیرفتنی باشد. بلکه به باور اینجانب، حقیقت ایمان به خدا را باید در عشق به انسان ها و احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت آنها جستجو کرد. سعدی شاعر برجسته و بلندآوازه ایرانی این حقیقت بزرگ را به زیبایی پرداخته است:به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست”.
او افزوده است: “سلطه‌گری که در نقض آشکار با عدالت و کرامت است، شیطانی است و از این رو مخل سعادت بشر و تعالی جامعه است. منطق سلطه، منطق نقض حقوق جامعه و ایجاد سد و مانع در مسیر شکوفایی ظرفیت‌های الهی بشریت است. منطق سلطه ذاتا مشکل‌آفرین و بحران‌زاست. برای برون‌رفت از مشکلات گسترده‌ای که ملت‌ها با آن مواجه و از این بابت در رنجند، تنها راه، تاکید بر عدالت و مساوات و تضمین کرامت ذاتی انسان است و لازمه این امر، نفی سلطه و حذف برتری‌جویی‌هایی است که بشر را ستیزه‌جو و ستیزه‌خو می‌کند.محترم شمردن حقوق افراد و ملل و یگانه خواندن‌شان و جایگاه همه دولتها و ملت‌ها در سایه نظام واحد و مشترک بین‌المللی می‌تواند از رهگذر اختصاص فرصت‌های برابر برای شکفتن استعدادهای خفته همه ملت‌ها و جوامع، به مظاهر جمود و خمود و انحطاط و سقوط و از آن جمله جهل، فقر، فساد و ستم پایان بخشد و چهره افسرده، ماتم‌دیده و بحران‌زده جهان امروز را به سرزندگی، شادابی، سرور، سلامت، بیداری، آگاهی و حس شیرین و جان‌بخش برخورداری و رضایت همگانی تحول بخشد. باید درک کرد که خدا ما را، با هم، در کنار هم و بلکه در مفهوم متعالی‌تری ما را برای هم آفرید. درک این معنا باید چنان باشد که در حرف و عمل به روشنی دیده شود و زمینه‌های بروز مظاهر متناقض منتفی گردد. از این رو مجاهدت همگانی برای تحقق جهانی زیبا بر پایه عدالت و کرامت مهمترین دستور کار مشترک همه ملت‌ها، دولتها و سازمان‌های بین‌المللی است. این امر مهم نیازمند مدیریتی کارا و سازنده است. به ویژه آنکه همچون گذشته، گروهی اقلیت که همواره از دسترنج دیگران بهره برده و می‌برند، در مسیر حضور و مشارکت فراگیر همه ملت‌ها برای شکل‌گیری جهانی واحد، سنگ‌اندازی کرده و می‌کنند. از این رو لازم است فرایند تحقق این هدف عظیم به خوبی و بر مبنای شاکله‌ای اصولی و متقن، مدیریت شود. شاید مهمترین مسئله در اینجا مسئله مدیریت باشد. انگیزه مشترک، درایت مشترک و نهایتا اقدام مشترک می‌باید در قالب ساز و کارهای مناسبی سامان یابد”.
او به واژه مورد علاقه اش یعنی “بهار” هم اشاره کرده و نوشته ست: “اینجانب عمیقا به بهار همه ملت‌ها و به بهار همه انسان‌ها ایمان دارم و معتقدم که بهار جهان با آمدن جان جهان در راه است و همچنانکه در زمان مسئولیت خطیر خود بر این حقیقت پای فشرده‌ام، از این پس نیز در جهت کمک و همکاری برای تحقق این تکلیف بزرگ و فراگیر، ضمن اعلام آمادگی کامل، دست مودت و دوستی را به سوی شما دراز می‌کنم”.
در میان گیرندگان این نامه، اسامی هیچ یک از کشورهای اروپایی و غربی،عربستان سعودی،اردن،تشکیلات خودگردان فلسطین و حماس دیده نمی شود.
گفتنی است احمدی نژاد طی دوران اشغال کرسی ریاست دولت، ده ها بار به رهبران کشورهایی که رابطه دیپلماتیک با ایران ندارند نامه نوشت و هرگز نیز جوابی از سوی آنها دریافت نکرد.
وی پیش از این هم در نامه هایی که به جورج بوش ، آنجلا مرکل،سارکوزی، رومانو پرودی و پاپ بندیکت شانزدهم نوشته بود از “مدیریت جهانی”، “ظهور امام زمان” و… سخن گفته بود؛ نامه هایی کهبه گزارش سایت بی بی سی فارسی از سوی کارمندان وزارت خارجه امریکا به شوخی تشبیه شد.
بی بی سی فارسی در گزارشی در مورد نامه های احمدی نژاد، به نقل از رایان کراکر، سفیر سابق امریکا در عراق نوشت: “نامه احمدی نژاد به بوش، موجب تعجب ما شده بود. یک نامه غیر دیپلماتیک که درباره اعتقادات شخصی احمدی نژاد بود که تقریبا تمامی آنها از نظر ما فاقد ارزش دیپلماتیک بود. بعد از بررسی نامه به این نتیجه رسیدیم که بهتر است به آن جوابی داده نشود چرا که سئوال یا خواهش روشنی در آن وجود نداشت”.
احمدی نژاد علاوه بر اشتیاق به نوشتن نامه به رهبران کشورهای جهان، تمایل شدیدی به دیدار با آنها هم داشت اما طی دوران ریاست جمهوری خود هرگز از سوی رهبران کشورهای مهم دنیا به دیداری دعوت نشد، با این وجود در نشست های بین المللی نیز که برخی از آنها در سطح مدیر کل و کارشناس برگزار می شد، شرکت می کرد.
احمدی نژاد طی ۸ سال ریاست دولت، ۱۰ بار به بهانه شرکت در اجلاس های سازمان ملل به امریکا سفر کرد. او در سفر دو سال قبل خود تقاضای بازدید از شهر نیویورک و ساختمان یادمان ۱۱ سپتامبر را نیز مطرح کرد که با مخالفت دولت امریکا مواجه شد.
احمدی نژاد که اینک هیچ سمت رسمی ای ندارد، دیروز هم به درخواست خود با ریکاردو کابریساس معاون رئیس‌جمهور کوبا که برای مراسم تحلیف روحانی به تهران آمده بود، دیدار کرد.
