در ایران اسلامی که روحانیون در آن حکومت می کنند، “دعا فروشان” افرادی غیر رسمی هستند که ادعا دارند از طریق ارتباط با خدا می توانند همه مشکلات زندگی را حل کنند. روحانیون که ناموفق ماندند این گروه موفقیت تجاری بزرگی کسب کرده اند.
دارندگان این شغل های غیررسمی را که راهنمایان معنوی مثل “یا علی” باشند مقامات دولتی آزاد گذاشته اند تا به ایرانیانی که احتیاج به کمک درگاه الهی دارند را ملاقات کنند.
یا علی، روی صندلی در یکی از کوچه‌های قدیمی شهر نشسته و می‌گوید که بیشتر مردم به‌خصوص زنان جوان از دعانویس‌ها می‌خواهند تا مشکلاتشان را حل کنند. او با ریش سفید خود از “دعاهای مختلف برای حل مشکلات مختلف” می‌گوید و با اشاره به این‌که هرکدام از آنان دستورالعملی دارد، می‌افزاید “برخی از دعاها که روی کاغذ نوشته شده اند باید سوزانده شوند و برخی باید در ظرف آب گذاشته شوند.”
در اسلام دعا مبدا الهی دارد و می تواند یک رابطه معنوی بین خدا و بندگانش ایجاد کند. کسانی که دانش مذهبی درستی دارند می توانند دعاها را برای دیگران بنویسند تا آن‌ها بتوانند به نتایج بهتر دست یابند.
یکی از مشتریان دائمی “یا علی” ، ماهور می گوید که “یا علی” به او کمک کرده است تا از شر مزاحمش راحت بشود. ماهور که یک پرستار 26 ساله است می گوید: “او و دوستانش به یا علی مراجعه می‌کنند زیرا براین باورند که دعاهای او باعث تغییر سرنوشت آن‌ها میشود و از بروز وقایع بد جلوگیری می‌کند.”
ماهرو می گوید: “این بار آمده ام یک دعا بگیرم تا دوست پسرم با من ازدواج کند و زندگی جدیدی را با هم آغاز کنیم.”
شیاد ها
نهادهای روحانیت ایران، دعاهای فاقد پایه دینی و خرافی را قبول ندارند.
آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی درباره مشروعیت دعانویسی می گوید: “نوشتن دعاهای روایت‌شده از امامان معصوم شیعه و دریافت پول در قبال آن هیچ منع قانونی ندارد اما دعاهای نوشته شده از سوی افراد حقه باز بدون ذکر منبع معتبر ممنوع است و دریافت پول برای آن هم از نظر مذهبی منع میشود.”
او در سایت حوزه نوشته است: “دعانویسی پذیرفته شده، اما نوع حرفه‌ای آن و امرار معاش از آن طریق جایز دانسته نشده یا باطل و حرام اعلام شده بود.”
هیچ یک از مشتری‌های دعانویس‌هایی مانند یا علی در باره پایه دانش دینی او سوالی نمی‌کنند اگرچه او خود ادعا می‌کند که دعاها را از قران می‌گیرد.
مرجان دختر 24 ساله‌ای که از سخت‌ترشدن مراجعه به یاعلی به دلیل زیادی مشتری‌هایش شاکی است می‌گویدکه دانش او برایش مهم نیست و فقط می‌خواهد “مشکلاتش حل شود.”
یافتن نویسندگان دعا در ایران دشوار نیست و به قول رویترز با سری به اینترنت می‌توان شماره تلفن‌های زیادی یافت.
مرجان فقدان حمایت دولت از زنان را عامل مراجعه آن ها به دعا نویس ها می داند.
او می‌گوید: “باوجود گرانی قیمت‌ها ، من خیلی‌ها، به‌خصوص زنان را می‌شناسم که هنوز هم به عنوان آخرین راه چاره به این افراد مراجعه می‌کنند. حتی برخی زنان برای محکم‌تر شدن زندگی خانوادگی خود به این دعاها متوسل می‌شوند.”
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/06/28/AR2010062801351.html واشنگتن پست ، 28 ژوئن
