باربارا سالوین
روز جمعه 15 فوریه، دومین سالگرد حصر دو تن از سران پیشین نظام – میرحسین موسوی نخست وزیر و مهدی کروبی رئیس سابق مجلس- توسط مقامات حکومتی خواهد بود.
این دو رهبران جنبشی هستند که پس از تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال 2009 به جنبش سبز مشهور شد و دو سال است در برزخی قانونی گرفتار آمده اند، به صورت قانونی به هیچ جرمی متهم نشده اند اما در عین حال توسط رژیمی که از خارج و داخل تحت فشار است، ارتباط خود با جامعه را از دست داده اند.
روز دوشنبه، مقامات برای چندین ساعت دحتران موسوی و یکی از پسران کروبی را به ظن آنچه تلاش برای انجام تظاهرات دوباره در آستانه دومین سالگرد دستگیری پدرانشان خوانده اند، بازداشت کردند.
محمدتقی کروبی، پژوهشگر حقوق بین الملل و تنها فرزند از 4 فرزند مهدی کروبی که خارج از ایران است در مصاحبه ای با المانیتور از لندن گفته است از بازداشت اخیر شگفت زده شده که چرا که فرزندان موسوی و کروبی کاری نکردند جز اینکه نامه ای به مردم ایران نوشتند و خواستار آزادی والدین خود شدند.
محمد کروبی می گوید: “هیچ تظاهراتی در کار نبود، فقط یک نامه ساده، ببینید چقدر سیستم در ارتباط با ساده ترین مسائل حساس است.”
کروبی که سال گذشته پس از محرومیت از تدریس حقوق بین الملل از کشور خارج شد می گوید نیروهای امنیتی همچنین خانه برادر وی را نیز زیر و رو کرده اند.
“هشت مامور مرد به بازرسی و جستجو برای یافتن اسناد مرتبط با مسائل سیاسی پرداختند.” کروبی اضافه می کند :” تلفن های همراه، یک لپ تاپ، یک کامپیوتر و حتی دفترچه چک را نیز با خود بردند.
کروبی این اعمال را به مانند بازداشت پدرش، موسوی و همسر موسوی- به عدم وجود اعتماد به نقس در درون حکومتی نسبت می دهد که زیر فشارهای بین المللی و اختلافات داخلی است.
کروبی در پاسخ به سوال المانیتور که می پرسد پدرش و موسوی تا چه زمانی در حصر خواهند ماند می گوید: “پی بردن به اینکه چه کار می خواهند بکنند دشوار است. وضعیت ایران با توجه به شرایط اقتصادی و اوضاع سیاسی اصلا خوب نیست. آن ها خیلی می ترسند که موسوی و کروبی به جامعه بازگزدند و دوباره صحبت کنند و سیستم را نقد کنند. حاکمیت آنقدر اعتماد به نقس ندارد که این موضوع را تحمل کند.”
مهدی کروبی و میرحسسین موسوی پس از دادن فراخوان تظاهرات در روز 14 فوریه سال 2011 برای همبستگی با خیزش های دنیای عرب بازداشت شدند. از آن زمان جنبش سبز تا حد زیادی خاموش شده است، یا دست کم ناتوان یا بی میل به کشاندن خیل ایرانیان به خیابان ها بوده است.
کروبی نگرانی خود را پیرامون وضعیت روحی و جسمی پدر 74 ساله اش ابراز می کند، گرچه او عملا تحت “بازداشت خانگی” است، اما پسرش تاکید می کند که نه در خانه شخصی اش بلکه در ساختمان دفتر قبلی اش در شمال تهران گرفتار است.
محمد کروبی خاطرنشان می کند: “در چهار ماه گذشته وی رنگ آفتاب را ندیده و هوای تازه استنشاق نکرده است، به غیر از سه باری که نیروهای امنیتی او را به بیمارستان بردند” او ادامه می دهد: “هیچ حیاطی نیست که بتواند در آن قدم بزند، این بازداشت خانگی نیست، در خانه اش، می توانست به کتاب خانه اش، رادیو و حتی آشپزخانه دسترسی داشته باشد.”
محمد کروبی می گوید حکومت ایران با نزدیک شدن به انتخابات جدید ریاست جمهوری در ماه ژوئن ( خرداد) دچار سردرگمی شده است.
وی همچنین دولت باراک اوباما را به خاطر تمرکز شدید بر روی برنامه اتمی ایران و عدم توجه کافی به حقوق بشر مورد انتقاد قرار می دهد. کروبی می گوید: “اگر فشار جامعه جهانی بر ایران – اتحادیه اروپا و ایالات متحده- مرحله به مرحله برداشته شود، اوضاع سیاسی کشور بهبود خواهد یافت. در شرایط فعلی، مسئولان نظام از هر چیزی واهمه دارند.”
منبع : المانیتور – 11 فوریه
