جاش،شین و سارا، سه کوهنورد آمریکایی هنوز پس از شش ماه، در زندان اوین به سر می برند. احمدی نژاد اخیراً در مصاحبه ای با سی- ان- ان گفت عبور از مرز و ورود به ایران یک اقدام غیرقانونی است و مسؤول بررسی آن نیز قوه قضائیه و نه شخص وی است. این در حالیست که بر اساس اخبار رسیده و سخنان مسئولان دولتی، جمهوری اسلامی خواهان مبادلۀ این سه کوهنورد با ایرانی هائی است که به ادعای مقامات جمهوری اسلامی« پس از ربوده شدن» در اختیار مقامات ایالات متحده گذاشته شده اند. لورا فاتل، مادر یکی از این بازداشتی ها،در مصاحبه با روز از نگرانی های خود گفته است. این مصاحبه در پی می آید.
لطفاً بگوئید از همان اول چه اتفاقی افتاد؟
جاش،شین و سارا تعطیلات یک هفته ای خود را در کردستان عراق می گذراندند. آنها در 28 ژوئیه دمشق را ترک کردند. شین و سارا سال گذشته در دمشق زندگی می کردند و سارا هم مشغول تدریس زبان انگلیسی در آنجا بود. آنها روز جمعه، 31 ژوئیه بعد از آنکه در منطقه احمد آوا اردو زدند، به کوهنوردی در این منطقه ادامه دادند؛ منطقه ای که به داشتن درخت های انار، انجیر و پسته معروف است. مردم روزهای جمعه برای پیک نیک و استراحت به آنجا می روند؛زیرا جمعه روز تعطیل مسلمان هاست. جاش، شین و سارا هم همین کاررا کردند و روز 31 ژوئیه در منطقه مرزی علامت گذاری نشده «احمد آوا»، به محاصره نیروهای ایرانی درآمدند.
این کوهنوردها چند ساله هستند؟
جاش و شین 27 ساله اند و سارا 31 ساله است. همه آنها فارغ التحصیل دانشگاه برکلی کالیفرنیا هستند. جاش در رشته سیاست و اقتصاد محیط زیست، شین در روزنامه نگاری و زبان عربی و سارا هم در رشته زبان انگلیسی تحصیل کرده است. جاش در نیدهام ماساچوست به دنیا آمده و در شمال فیلادلفیا بزرگ شده است.
آیآ آنها می دانستند منطقه خطرناک است ؟ چه چیزی باعث شد آنها دمشق را به قصد مرز ایران و عراق در کردستان ترک کنند؟
دوستانشان در سوریه و مردم کردستان عراق درباره زیبائی های کوهستان و آبشارهای «احمد آوا» خیلی تعریف کرده بودند. هیچ صحبتی هم از خطرناکی منطقه نشده بود. در راهنمای سال 2009 سفر به خاورمیانه در وب سایت لونلی پلانت، اطلاعاتی در مورد «عراق دیگر» وجود دارد که منظور از آن، منطقه کردستان عراق است که در طول جنگ و مناقشه آغاز شده از سال 2003، دست نخورده باقی مانده است.
فکر می کنید چرا آنها را دستگیر کرده و تا حالا نگه داشته اند؟
من به عنوان مادر جاش فاتل درک نمی کنم چرا آنها را نگه داشته اند و بازداشتی که اکنون به شش ماه رسیده، از نطر من بدون هیچ دلیل و منطقی است. اگر جاش، شین و سارا از مرز عراق وارد ایران شده اند، این اتفاق کاملاً تصادفی بوده است. آنها هیچ قصدی برای ورود به ایران نداشتند. شش ماه بازداشت برای ورود بالقوه غیرقانونی به ایران، قطعاً یک تنبیه کافی به نظر می رسد.
سه کوهنورد از جمله پسر شما، جاش، نزدیک به 190 روز در حبس بوده اند. آیا توانسته اید با اوصحبت کنید؟ تا جائی که شما می دانید، وضعیت آنها در زندان اوین چ گونه است؟
من از زمان بازداشت پسرم، جاش، توسط نیروهای مرزی ایران در 31 ژوئیه، هیچ تماس مستقیمی با او نداشته ام. سفیر سوئیس که به عنوان یک رابط دیپلماتیک برای ایالات متحده در ایران عمل می کند، در مجموع به مدت یک ساعت و ربع در ماه های سپتامبر و اکتبر با جاش، شین و سارا دیدار کرده است. به نظر می رسد حالشان خوب است. آنطور که در گزارش دوچرخه سوار بلژیکی آمده، آنها چند ماه اول را در سلول انفرادی به سر می بردند. هیچ مادری دوست ندارد فرزندش در زندان باشد، هیچ مادری دوست ندارد هیچ تماس و مکالمه ای با فرزندش نداشته باشد، هیچ مادری دوست ندارد هر روز برای پسرش نامه بنویسد اما پاسخی دریافت نکند. هیچ مادری نمی خواهد فکر کند دختر یا پسر پر انرژی، باهوش و دوست داشتنی اش در حبس است.
شما درخواست دیدار از ایران راکرده اید. پاسخ مقامات ایران چه بوده است؟
بله؛اما هنوز درباره پذیرفته شدن درخواست ویزای خود توسط دفتر حفاظت منافع ایران در واشنگتن دی- سی چیزی نشنیده ایم. روند صدور ویزا به طور رسمی 25 روز طول می کشد، بنابراین ما مشتاقانه منتظر پاسخ مقامات ایرانی هستیم. دریافت ویزا یک آرامش خاطر بزرگ است زیرا به ما اجازه می دهد به ایران برویم و فرزندانمان را ببینیم.
درخواست شما از دولت ایران چیست؟
ما خواستار آزادی جاش، شین و سارا به دلایل انسان دوستانه هستیم. ما می خواهیم فرزندانمان آزاد شوند و به خانه برگردند. اگر هرگونه مدرک قاطعی علیه آنها وجود می داشت، مقامات ایرانی تا حالا برای به دست آوردن آن زمان کافی داشته اند. ما می خواهیم محبت و خیرخواهی معروف ایرانی ها، وسیله ای برای آزادی آنها شود.
در شرایط فعلی ، جامعه جهانی چه کمکی می تواند بکند؟
ما از جامعه جهانی می خواهیم به دادخواهی ما بپیوندد. ما از مردم می خواهیم به برپائی مراسم و تولید ویدئو در یوتیوب دست بزنند و خواستار آزادی آنها شوند. ما از رهبران دینی می خواهیم آشکارا خواهان آزادی آنها شوند. ما از وزیران خارجه و مقامات دولتی سراسر دنیا می خواهیم به دفاع از فرزندان بیگناه ما برخیزند و خواستار بخشش و عطوفت اسلامی شوند تا فرزندان ما، آزادی بدون قید و شرط خود را بدست آورند. فرزندان ما بیگناه هستند.
