پیتر تامسن
چگونه است که ستیزه جویان، ده سال پس از جنگ به رهبری آمریکا، قادرند حملات مرگبار خود را در افغانستان ادامه دهند؟ بخشی از تقصیر این کار متوجه ارتش پاکستان و بازوی اطلاعاتی آن، معروف به آی اس آی است.
پاکستان سال هاست که از طریق گروه های ثالث ستیزه جوی مسلمان، که خود خلق کرده است و آنان را تغذیه می کند، به جنگ در افغانستان ادامه می دهد. شواهد قابل توجهی در دست است که نشان می دهد این گروه ها توسط عناصر سرکش آی اس آی هدایت نمی شوند، بلکه همانگونه که بارها دستگیری عناصر آن نشان داده است، توسط خود سازمان آی اس آی رهبری می شوند. آی اس آی یک نهاد سازمان یافته نظامی است که تحت امر فرماندهی ارتش است؛ نکته ای که پروز مشرف بارها بدان اشاره کرده بود. فرمانده فعلی ارتش پاکستان، ژنرال اشفاق کیانی، قبلا در زمان پروز مشرف، رئیس سازمان آی اس آی بوده است و تا سال 2005، که طالبان حملات خود در افغانستان را با حمایت پاکستان شروع کردند، رهبری این سازمان را برعهده داشت.
امروز، سه گروه ستیزه جوی تحت حمایت پاکستان در افغانستان فعال هستند که عبارتند از کوته شورا، شبکه حقانی و گروه تروریستی کوچک گلبدالدین حکمتیاربه نام حزب اسلامی. هیچ یک ازاین گروه های در فهرست سازمان های تروریستی آمریکا قرار نگرفته است.
ذکر این نام ها در فهرست تروریست ها آنها را مشمول یک سلسله تحریم های آمریکا خواهد کرد و این کار باید فورا انجام شود. مدارک متعدد و وسیعی از حملات این گروه ها و بطور اخص گروه حقانی به آمریکائیان در افغانستان وجود دارد. همانگونه که آدمیرال مایک مولن، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در کمیته کنگره این کشور اعلام کرد، شبکه حقانی به عنوان بازوی سازمان آی اس آی عمل می کند.
آمریکا مادامی که پاکستان و سازمان آی اس آی به حمایت خود و پناه دادن به گروه های تروریستی ادامه می دهد، نخواهد توانست در مبارزه جهانی علیه تروریسم موفق شود. همان اردوگاه هایی که برای تعلیم افراطیون پاکستانی و عرب و افغان برای انجام حملاتی در افغانستان بوجود آمده است، برای تعلیم افرادی چون فیصل شهزاد، که سعی کرد بمبی را در میدان تایمز نیویورک منفجر کند، بکار می رود.
آمریکائیان باید بدانند که حملات تروریستی علیه آمریکا تا زمانی که پناهگاه های پاکستان برای آموزش تروریست ها مورد استفاده قرار می گیرد، ادامه خواهد یافت. بمب هایی که شهر های آمریکا را هدف می گیرند بطور اجتناب ناپذیری در آینده مرگبار تر خواهند شد. امروزه بمب های معمول بکارمی رود. فردا بمب های شیمیایی و میکروبی ویا هسته ای جای آن را خواهد گرفت.
واشنگتن برای مدت های زیاد پاکستان را متحد خود فرض می کرد و به همین دلیل در مورد منزوی کردن آن به دلیل توان هسته ای این کشور و موقعیت استراتژیک آن اقدامی نکرده است. ولی اکنون زمان آن رسیده که در ارتباط خود با پاکستان به کلمات “اگر” یا “در غیر این صورت” متوسل شویم.
اعضای دولت اوباما سعی کردند لحن تند مایک مولن را در کنگره آمریکا تعدیل کنند و همه را قانع کنند که سخنان وی با سیاست خارجی آمریکا همخوانی دارد. گروه دیگری از مقامات دولت اوباما گفتند اظهارات مایک مولن در سیاست خارجی آمریکا بازتاب نیافته است. ولی علائمی از آمادگی برای تغییر رویکرد آمریکا در این زمینه وجود دارد. یک روز بعد از سخنان مایک مولن در کنگره، رئیس سنای آمریکا از وزارت خارجه این کشور خواست شبکه حقانی را در فهرست سازمان های تروریستی قرار دهد. هفته گذشته هیلاری کلینتون، ویر خارجه آمریکا گفت وزارت خارجه در حال بررسی های نهایی برای تغییر فهرست سازمان های تروریستی است.
آمریکا باید موضع سخت تری در مورد حمایت پاکستان از گروه های مسلمان تروریست در منطقه و دنیا اتخاذ کند. آمریکا این توان را دارد که به پاکستان فشار آورد تا سیاست خود را تغییر دهد. آمریکا باید محرمانه به پاکستان و ارتش این کشور بگوید که اگر آی اس آی دست از پناه دادن به گروه های تروریستی و حمایت و تشویق آنها بر ندارد، آمریکا مجبور به اقدام جدی در این زمینه است.
آمریکا همچنین باید سایر کشورهای منطقه را که در حمایت از تروریسم با پاکستان مشارکت دارند در فهرست قرار دهد. هیچ دولت مسلمانی از پناهگاه های تروریست ها در پاکستان، که از آنجا به ترویج افراط گرایی و خشونت مشغول هستند، تائید نمی کند. روسیه، عربستان سعودی، هند، افغانستان و جمهوری های آسیای مرکزی و کشورهای اروپایی همه خواهان برچیده شدن این وضعیت در پاکستان هستند.
آمریکا همچنین باید سه سازمان مورد حمایت پاکستان را که در افغانستان فعال هستند جزو فهرست سازمان های تروریستی قرار دهد و پاکستان را نیز در زمره دولت های حامی تروریست قلمداد کند. پاکستان اعلام کرده است که در صورت افزایش فشار آمریکا به سوی چین وایران خواهد رفت. ولی نه چین و نه ایران خواهان یک دولت طالبانی در افغانستان نیستند.
سیاست آمریکا در قبال پاکستان باید شامل مشوق هایی نیز برای کمک به اقتصاد ورشکسته این کشور باشد. آمریکا دیگر نمی تواند حمایت پاکستان از تروریسم را تحمل کند. خطر ادامه وضع موجود بیشتر از خطر توسل به اقدامات خشن تر است.
منبع: لوس آنجلس تایمز - 9 اکتبر- 2011
