همسرم من را مجبوربه دیدن فیلم های پورن می کند آیا این عمل خشونت جنسی محسوب می شود ؟ زهره ۳۵ ساله کارمند یکی از ادارات دولتی در ایران این سوال را در پیام رسان فیس بوک پرسید و گفت هر شب شوهرم می خواهد بعد از خوابیدن بچه ها فیلم پورنو تماشا کنیم و من نه تنها از این کار نفرت دارم بلکه اضطراب دائمی دارم که نکند بچه ها دراتاق را بازکنند یا صدایی بشوند و بدتر آنکه مجبورم همان رفتارهایی که هنرپیشه های زن انجام می دهند تقلید کنم.
اجبار به تماشای پورنوگرافی توسط شرکای جنسی از موارد خشونت و آزار جنسی محسوب می شود. پورنوگرافی درزبان یونانی به معنای روسپی نگاری است و کارشناسان معتقدند اعتیاد به تماشای پورن و اجبار دیگران از جمله همسر و یا شریک جنسی برای مشاهده و تقلید رفتارهایی که در چنین فیلم هایی دیده اند، بر روی روابط متقابل زوجین تاثیرمنفی می گذارد.
پورنوگرافی یا هرزه نگاری به قصد تحریک جنسی انجام می شود و مجبور کردن شریک جنسی به اعمالی که آن فرد در رابطه جنسی آن را نمی پسندندمنتهی به آزارجنسی علیه او شده وپیامدهای ناگواری برسلامت روانی و حتی تمایلات جنسی فرد می گذارد.
زهره در ادامه می گوید: اجبارهای همسرم موجب شده که از او بترسم. وقتی کلید را در قفل می اندازد وحتی از صدای پایش وقتی که به خانه می آید می ترسم. از تنها شدن با او و حتی فرا رسیدن شب می ترسم. دیگر تمایلی به رابطه جنسی با او ندارم. انگار تنم خشک شده است ونگاه منفی به جنس مرد پیدا کرده ام. تا بچه ها خانه نباشند او یک فیلم می گذارد و از من توقعاتی دارد که من قادر به انجام آن نیستم. حقیقتش دیگر هیچ احترامی برای همسرم قائل نیستم و برای من بی شخصیت شده است.
وقتی از زهره درباره بدترین رفتاری که شوهرش از او انتظار دارد سوال می کنم می گوید : شلاق کوچکی دارد که بر پشتم می زند. من بالش را گاز می زنم تا مبادا ناله من به گوش بچه ها برسد. من ۳ تا دختر کوچک دارم و تهدید به طلاق هم کرده ام ولی او که می داند من طاقت دوری از بچه هایم را ندارم به رفتارهایش ادامه می دهد.
کتب متعددی وجود دارد که از جنبه های گونه گون در آن تاکید شده اجبار به تماشا یا تقلید فیلم های پورنوگرافی برای قربانی اهانت آمیز و آزار دهنده است و قربانیان چنین رفتار هایی آن را از خشونت جسمی بدتر می دانند. چنین رفتار هایی می تواند زندگی زناشویی را با بحران و فرو پاشی روبرو کند. در چنین مواردی قربانیان دچار سردمزاجی، بی میلی جنسی، کاهش اعتماد به نفس و رفتارهای وسواس گونه شده و حتی خودشان رابا شخصیت های چنین فیلم هایی مقایسه می کنند. آنهافکر کنندتوانایی پاسخگویی به خواسته های مکانیکی شریک جنسی اشان راندارند در حالیکه پورنوگرافی صنعتی است که تهیه کنندگان آن با شگردهای مختلف و با استفاده از اندام جنسی زنان و مردان تلاش می کنند به حداکثر سود و پر رونق کردن بازار و جلب مشتری بپردازند و گاه برای تولید یک فیلم کوتاه چندین روز یا هفته وقت صرف می کنند.
اجبار به تماشا و تقلید رفتارهای اغراق آمیز پورنوگرافی به عنوان الگوی رابطه جنسی عواقب ناخوشایندی بر روابط عاطفی زوجین گذاشته وآنها را بر طبیعی بودن عملکرد جنسی خود دچار تردید کرده و جذابیت رابطه را برای قربانی از میان می برد.
زنان ایرانی در مواجه با درخواست های شوهر برای اشکالی از رابطه که تمایل به آن ندارند معمولا سکوت می کنند در حالیکه ممکن است صحبت کردن با شوهر کارساز باشد و او رااز تدوام آن رفتار باز دارد. بنابراین در چنین شرایطی به همسرو شریک جنسی خود بگویید که نسبت به خواسته های او چه احساسی دارید و از بیان آن خجالت نکشید چه بسا همسر شما درباره احساس شما چیزی نمی داند. از قضاوت او نترسید چرا که شما وظیفه ندارید به همه درخواست های وی که علاقه ای به انجام آن ندارید تن دهید.
دکتر ندا برزگر وکیل دادگستری معتقد است تماشای پورنوگرافی تنها روابط عاشقانه زوجین را تهدید نمی کند بلکه موجب ترویج تجاوز به محارم و اقارب می شود. وی می گوید در پرونده ای از نزدیک شاهد بوده است که پسری به تقلید از یکی از فیلم هابه خواهر خود تجاوز کرده. در پرونده دیگری وکالت پسر ۱۷ ساله ای را بر عهده داشتم که تحت تاثیر تماشای پورن به همسر برادرش تجاوز کرده بود.
مریم که امروز در مرز ۵۰ سالگی قرار دارد می گوید که از ابتدای ازدواج متوجه بی میلی همسرم به رابطه جنسی شدم. ابتدا فکر می کردم من را دوست ندارد ولی پس از ۵ سال فهمیدم در زمان هایی که من در منزل نیستم او با تماشای عکس های نامناسب به خودارضایی می پردازد. یک روانشناس به من گفت که ظواهر نشان می دهد او به این رفتاراعتیاد دارد. بی میلی جنسی او به من خشونت علیه من بود. من دختر جوانی بودم و مثل همه انسان ها نیازهایی طبیعی و بی پاسخ داشتم. امروز ما همخانه هستیم تا زن و شوهر. و من همان طلاق عاطفی که در مقاله ها خوانده ام سالهاست بین مااتفاق افتاده است.
نبودآموزش روابط سالم جنسی در فرهنگ ایرانی افراد را پس از مواجهه با بلوغ به اغتشاش فکری، اخلاقی و افراط و تفریط مبتلا کرده است. افراد در فقدان چنین آموزش هایی در چرخه تحکیم باورهای تبعیض جنسیتی قرار می گیرند و نگرش آنها را به رابطه جنسی و برابر جنسیتی تغییر می دهد.
در فقدان آموزش، الگو هایی از تجاوز، رفتارهای تهاجمی و اجباری و حتی خشن شکل می گیرد. الگوهایی که درفیلم های پورنوگرافی دیده می شوند. الگوهایی که کاربرد اجبار در روابط جنسی را عادی می کند و ارتکاب تجاوز و خشونت جنسی حتی میان زوجین را بالا می برد.
دکتر ندا برزگر وکیل دادگستری خیانت را یکی از پیامدهای اعتیاد به تماشای پورنو گرافی می داند و می گوید زن و مردی که به دنبال طلاق توافقی بودند، پس از چند جلسه گفتگو آشکار شد مشکلشان چیست. مرد از زنش تقاضای روابطی را داشت که زن به آن تن نمی داد و مرد به زن خیانت کرده بود. مرد تصور می کرد که چون زنهای فیلم های پورن آن رابطه خاص را تحمل می کنند پس زن او هم قادر به تحمل چنین روابطی است و به دلیل نداشتن علاقه به شوهرش از انجام چنین رابطه ای کوتاهی می کند.
برخی از فیلم های پورنوگرافی علنا خشونت با زنان را در هنگام رابطه جنسی ترویج و شکلی از یک رابطه یک طرفه را عادی می کند. مانند فیلم هایی که وانمود می کنند که زن از خشونت مرد هنگام رابطه لذت می برد.
هر چند زنان اغلب قربانی خشونت جنسی هستند که همسرانشان ازپورنوگرافی می آموزند اما تعداد مردانی که قربانی تغییر سلیقه جنسی و انتظارات همسرانشان از رابطه جنسی می شوندهم کم نیست و حتی کار به جایی می رسد که مرد از زن متهم به ناتوانی جنسی می شود.
در نهایت باید گفت اگر چه در فرهنگ عمومی و در قوانین ایران تجاوز میان زوجین پذیرفته شده نیست، اما خشونت تلقی نمی شود و اشکال مختلفی از آن رایج است. فرهنگ مردسالاری که با استبداد سالاری پیوند خورده آموزه های مختلف خشونت در خانواده را ترویج می کند و زنان ایرانی قربانیان چنین آموزه هایی هستند.