همزمان با روز اعتصاب سبز در 25 شهر در سراسر دنیا، بیش از پنجاه تن از ایرانیان مقیم واشنگتن در مقابل دفتر سازمان ملل متحد در این شهر تجمع اعتراضی بر پا کردند. فیروزه صابر و رضا علیجانی در پیام هائی به این مراسم از مقاومت زندانیان گفتند.
تجمع واشنگتن، به دعوت جمعی از زندانیان سیاسی سابق و در اعلام همبستگی با 19 زندانی سیاسی که از روز 28 خرداد در اعتصاب غذا به سر می برند، از ساعت 6 تا 8 عصر برگزارشد.
شرکت کنندگان، در این تجمع، با ایراد سخنرانی، پخش تراکت هایی در خصوص وضعیت نابسامان زندانیان سیاسی ایران در محل برگزاری مراسم و نیز با روشن کردن شمع، نمایش ویدیو کلیپ هایی در حمایت از زندانیان سیاسی، یاد هداصابر، هاله سحابی و سایر زندانیان سیاسی، به ویژه 19 تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی که از روز 28 خردادماه در اعتراض به شهادت هاله سحابی و هدا صابر، دست به اعتصاب غذای نامحدود زده اند را گرامی داشتند.
فراخوان زندانیان سیاسی را احمد باطبی خواند که در آن ضمن تاکید بر حمایت از زندانیان سیاسی که دست به اعتصاب غذا زده اند، آمده است: موج آخر خیزش جویندگان آزادی با حماسه جنبش سبز مردم ایران بپا خواست. موجی که علی رغم همه سرکوبها آرام نگرفته و همچنان در دشت تشنهآزادی ایران جاری است. ده ها نفرشجاعانه و خالصانه سینه های شان راآماج گلوله های دشمنان حقیقت و آزادی کردند. ندا، سهراب، کیانوش، صانع، محمد، امیر و.. با نثار جان و خون خود بر بی عدالتی و بیدادفراگیری شهادت دادند که بر میهن مسلط شده است و سند حقانیت ملت برایدستیابی به آزادی ، عدالت و جامعه مدنی مقتدر را امضا کردند.
گریبان ظالمان را خواهد گرفت
در بخش دیگری از تجمع اعتراض سبز واشنگتن، پیام فیروزه صابر، خواهر هدا صابر، زندانی سیاسی که چندی پیش در پی اعتصاب غذا در زندان اوین به شهادت رسید و نیز پیام رضا علیجانی، از دوستان نزدیک رضا صابر و هاله سحابی در این مراسم برای حاضران پخش شد.
فیروزه صابر، خواهر هدا صابر، در پیام صوتی خود، خطاب به برگزار کنندگان مراسم واشنگتن اظهار داشت: “به نظر می آید که خانه های خرداد یک به یک در حال پر شدن است و اینک از دهم تا بیست و دوی خرداد با سوگ مهندس سحابی و فاجعههای جانکاهی همراه بودیم. هدا همیشه خرداد را ماهی کیفی می نامید. چرا که یاد و خاطره ی آنانی که به او حس و حال دیگری می دادند در خرداد رویید. از حنیف نژاد تا شریعتی و از فاتحان فتح خرم شهر تا جانباختگان جنبش سبز. اینک نیز مهندس و هاله و در پی آنان هدا نیز در خرداد گویی از نو روییدند”.
فیروزه صابر شهادت برادر خود را “ظلمی بر یک زندانی بدون دلیل” خواند و ادامه داد: هدا در اعتراض به فاجعه هاله به اعتصاب نشست. نه خواسته ی شخصی داشت و نه می خواست با اعتصاب از این جهان وداع کند. ظلمی است بر یک زندانی. زندانی بدون دلیل در بند و به تعبیر حقوقی بدون حکم و در حال اعتصاب که با خشونت مواجه شود و پس از حمله قلبی، دیر هنگام به بیمارستان انتقال دهند و به خانواده اش ابدا خبر ندهند. تقدیر چنین است که آزاد اندیشان یا در زندان محبوس اند یا از ایران بیرون می روند یا از در جهان هستی خارج می شوند. هدا راه سوم را برگزید. دل کندن از خاک و آسمان ایران برایش بس سخت و سنگین بود. قلبش جسم اش و تمام وجودش با ایران و برای ایران بود.
روز شمار خرداد پر شد
رضا علیجانی، روزنامه نگار و فعال نواندیش دینی نیز، در پیامی تصویری برای تجمع اعتراض سبز در واشنگتن، ضمن گرامی داشت یاد مهندس سحابی، هاله سحابی و هدا صابر که از آنان به عنوان “سه هم پیمان عشق” نام برد، برخی خصوصیات این سه تن را در مبارزه و کردارشان بر شمرد: “روزشمار ماه خرداد در حال پر شدن است. دهم، یازدهم و بیست و دوم خرداد هم به نام سه عزیزمان، عزت الله سحابی، هاله سحابی و هدا صابر ثبت شد. امید که این روزشمار به فرجام خوشی برای همه ملت ایران منجر بشه. در این روزها در باره ی این سه عزیز زیاد گفته شده و نوشته شده و من هم حرف هایی زدم. اما در این فاصله کوتاه می خواهم در باره ی هر کدام به یک ویژه گی اشاره کنم. ویژگی که شاید امروزه راه گشای راه های فروبسته ی ما باشد”.
علیجانی، آرمانگرایی و واقعیت گرایی را ویژگی خاص مهندس سحابی توصیف کرد و گفت: “او تفاوت این دو حوزه را به خوبی درک می کرد. او نه آن چنان در واقعیت غرق می شد که از آرمان هایش به دور بیفتند و نه آن چنان آرمانگرا بود که از واقعیت ها فاصله بگیرد”.
“او یک آرمانگرا بود اما در پروسه ی شش دهه تجربه سیاسی و بعضاً عمل اجرایی و حضور در موقعیت ها و صحنه های مختلف به یک آرمانگرای واقع بین تبدیل شد. مهندس سحابی را شاید بتوان محل تلاقی و تعامل عقل و دل دانست و همین یکی از رمز و راز های توجه طیف های مختلف به او بود. او در پروسه ی شش دهه فعالیت و مبارزه سیاسی و مقاومت هایش به این نتیجه رسید که بایستی آرمان ها را از آسمان ذهن بر زمین واقعیت نشاند. او به خوبی توانست تفاوت بین عقل عملی و عقل نظری و تفاوت بین آن چه دوست داریم و تمایل داریم و آنچه که باید تحقق پیدا کند را دریابد. این درسی است که هنوز هم ما به آن نیاز داریم. چندی پیش بالاترین تصاویری را از تصادف کامیون با چند ماشین شخصی مانند بنز و پراید را منتشر کرد و تفاوت فاحش این ها. اما وقتی ما به نمایشگاه برای خرید ماشین می رویم جدا از آنچه به دانسته هامان توجه می کنیم و اطلاعات و ارمان ها اما موقع خرید به موجودی و جیبمان توجه می کنیم و به همین دلیل پراید هنوز در جامعه ی ما فراوان است. درک تفاوت بین آرزو و آرمان و اطلاعات و دانش با آنچه که می توانیم انجام بدهیم و موجودی ما چیزی بود که از طریق مهندس سحابی از طریق عمر چند دهه و ذهن خلاقی که داشت در هم تنیده شد”.
علیجانی همچنین در پیام خود اشاره داشت: “در یک کلام نیاز کنونی ما و یکی از ضعفهای جنبش تحول خواهی و جنبش سبز ما همین حلقه های مفقوده ای است که در شخصیت مهندس سحابی که تلاقی عقل و دل است و صلح کلی هاله سحابی و تلفیق رادیکالیزم و عقلانیت در هدا صابر و دریادلی آنها می بینیم. اینها نیازهای مبرم جنبش ماست و تا این مشکلات حل نشود ما در مسیرمان دچار لنگی و کاهش هستیم”.
پیمان عشق
او در پایان از حاضرین درخواست کرد که “به پاس و احترام یاد این سه هم پیمان عشق و همه شهدای جنبش از ندا تا هاله و از سهراب تا صابر” به پا خاسته و یک دقیقه سکوت کنند.
تجمع کنندگان مراسم “اعتراض سبز” در واشنگتن، در همراهی با زندانیان سیاسی در بند و در اعتصاب غذا اعلام کردند خواهان بررسی جوانب و ارائه دلایل روشن در خصوص چگونگی شهادت دردناک هاله سحابی و هدا صابر و مجازات عاملان و بانیان آن هستند. در این مراسم همچنین در خصوص وضعیت اسف بار زندان ها اعلام نگرانی شد و تجمع کنندگان خواستار رسیدگی فوری به وضعیت نابسامان زندان ها، رعایت کلیه حقوق زندانیان سیاسی و دسترسی آنان به مراقبت های پزشکی لازم، ملاقات حضوری، تماس تلفنی، دسترسی به کتب و نشریات و برخورداری از حق مرخصی برای زندانیان شدند. موافقت مسئولان جمهوری اسلامی ایران با حضور گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران به ویژه ایجاد امکان بازدید از فضای زندان ها در شرایط واقعی و گفتگو با زندانیان بدون حضور مامورین دولتی از جمله ی دیگر خواسته های مطرح شده در تجمع ایرانیان مقیم واشنگتن دی سی بود.
