بهوجود آمدن وضعیت جدید در دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا وضعیت را به طور کامل تغییر داده است و همین تغییر باعث شده است تا اصولگرایان با مشکلاتی برای به اجماع رسیدن روی یک نامزد روبهرو شوند. همچنین برنامههایی که تاکنون از سوی نامزدهای این جریان مطرح شده است به هیچوجه نمیتواند آنها را از شرایط فعلی که در آن قرار گرفتهاند بیرون آورد. از سوی دیگر فضای فعلی در انتخابات حکایت از آن دارد که اصولگرایان بر سر یک نامزد با یکدیگر به تفاهم برسند. هرچند که از گذشته چنین موضوعی نیز مطرح بود. نگارنده بر این باور است که توافقی میان دولت و جبهه پایداری روی یک نامزد مشترک صورت میگیرد که علایم این موضوع نیز در شرایط فعلی قابل مشاهده است. اما آن بخش از جریان اصولگرایی که از حضور آقای هاشمی در انتخابات استقبال کردند و تا مدتی که شورای نگهبان نظر نهایی خود را اعلام کند از وی حمایت کردند،
در شرایط فعلی از نامزدی حمایت خواهند کرد که به لحاظ روشی و برنامهیی که برای کشور در نظر دارد تفاوت مشهودی را با نامزد مورد حمایت جبهه پایداری داشته باشد. به واقع باید گفت این تفاوت به لحاظ اعتدال و کنارهگیری از تنشها در جامعه خواهد بود. با توجه به مشاهدات و رصد فعالیت نامزدها و طرفداران آنها به نظر میرسد که دولت و جبهه پایداری زودتر از اصولگرایان سنتی و جامعتین به نتیجه خواهند رسید. در جریان اصلاحطلب نیز با توجه به حذف نامزد حداکثری آنها، این جریان اصل اجماع را به عنوان اصلیترین نکته که در تصمیمگیری باید مد نظر قرار میدهد؛ بر همین اساس تمامی گروههای اصلاحطلب از نامزد اجماعی حمایت میکنند.
از سوی دیگر نوع کنش جریان اصلاحطلبی با توجه به رد صلاحیت آقای هاشمی ممکن است تغییر کند و آنها تصمیم بگیرند که در مرحله نهایی انتخابات که نامزدها در معرض رای قرار خواهند گرفت، نامزدی از سوی این جریان معرفی نشود. به واقع باید گفت تصمیماتی که در اردوگاه اصلاحطلبان گرفته میشود بر اساس خرد جمعی است و به کارگیری این موضوع در تصمیم نهایی برای به نتیجه رسیدن روی نامزد اجماعی نتایج خوبی را به بار خواهد آورد؛ اینکه چه گزینهیی را در پیش بگیرند نیاز به جمعبندی و تبادل نظر میان جریان اصلاحطلبی دارد. از سوی دیگر باید گفت که نظر اصلاحطلبان و گزینه اجماعی آنها آرایش سیاسی را به شکل دیگری تغییر خواهد داد. باید منتظر ماند و دید که این جریان سیاسی به چه میزان اراده حضور تا پایان انتخابات را دارد. تلقی نگارنده این است که با توجه به این نکته که مناسبترین گزینه اصلاحطلبان حذف شده است و به دلیل آنکه اصلاحطلبان وقت و زمان کافی برای تبلیغات برابر با رقیب ندارند این احتمال وجود دارد که این جریان به جمعبندی برای معرفی نامزد اجماعی نرسد.
البته این یک گزینه محتمل است. از سوی دیگر این امکان وجود دارد که اصلاحطلبان بر سر یک گزینه از میان نامزدهای موجود در این جریان یا جریان میانه به جمعبندی برسند و نظر نهایی خود را اعلام کنند. این دو گزینه پیش روی اصلاحطلبان وجود دارد و هر کدام از این دو مسیر دارای پیچیدگیهایی است که باید روی آن بحث شود. از سوی دیگر اصلاحطلبان با توجه به تجربیات گذشته به این نتیجه رسیدهاند که توقف و چنددستگی یک آسیب جدی برای این جریان به بار آورد. این تصمیم جمعی و نهایی امکان دارد که یکی از دو حالت فوق باشد.
منبع: اعتماد، بیست و یکم خرداد