ملک عبدالله، پادشاه سعودی، به عنوان یک پادشاه اصلاح طلب با ظاهری سختگیر، در احتیاط کامل تلاش کرده تا یک جامعه فوق محافظه کار را به سوی یک جامعه مدرن سوق دهد و نقش منطقه ای کشورش را برای مقابله با جاه طلبی های ایران شیعه بالا ببرد.
این پادشاه ۸۶ ساله باید مجدداً در ایالات متحده از ناحیه کمر مورد عمل جراحی قرار گیرد. سن او و بستری وی در بیمارستان بار دیگر مسأله جانشین پادشاهی آل سعود، که به عنوان اولین تولید کننده سازمان اپک شناخته می شود را زنده کرده.
او که از سال ۱۹۹۵ عملاً اداره کشور را برعهده داشت، پس از تاجگذاری در اوت ۲۰۰۵ در زمان مرگ برادرش ملک فهد، مبارزاتی جدی را علیه اعضای القاعده که از سال ۲۰۰۳ اقدامات تروریستی خونباری را به راه انداخته اند آغاز کرد.
او که دارای شخصیتی رک گوست، در سال ۲۰۰۷ نسبت به “اشغال نامشروع” عراق توسط ایالات متحده به انتقاد پرداخت و روابط دوجانبه خود با آن کشور را برای مدتی کاهش داد.
این روابط مجدداً در زمان ریاست جمهوری اوباما گرم شد، به طوری که ۶۰ میلیارد دلار تسلیحات به ریاض فروخته شد.
او به عنوان شاه عربستان هیچ گاه از حمله به عراق حمایت نکرد و همواره به ضد آمریکایی بودن جهان عرب واقف بود. در این راستا، به نیروهای آمریکایی اجازه نداد برای حمله به عراق و سرنگونی صدام حسین از خاک عربستان استفاده کنند.
او همچنین گشایشی را نسبت به کشورهای آسیایی مانند چین، روسیه و هندوستان آغاز نمود، ولی همواره نسبت به ایران شیعه با بدگمانی رفتار کرده است.
افشاگری های ویکی لیکس نشان می دهد که او مردی نیست که فقط حرف بزند. او در اشاره به ایران، درواقع به ایالات متحده توصیه می کند که “سر مار را باید قطع کرد” تا برنامه هسته ای نابود شود.
او در سطح منطقه آغازکننده برنامه ایجاد صلح در خاورنزدیک است که از سوی اسراییل رد شده.
ملک عبدالله در سطح داخلی تلاش کرده تا اصلاحاتی را با ایجاد مصالحه میان یک جامعه سنتی فوق محافظه کار و یک سری اقدامات مدرن سازی که غیرقابل اجتناب اند به وجود آورد.
پادشاهی سعود در سال ۲۰۰۵ برای اولین بار در طول حیاتش انتخابات شورای شهر برگذار کرد که البته زنان در آن حضور نداشتند.
ملک عبدالله که عنوان “خادم حرمین شریفین” [مدینه و مکه] را نیز یدک می کشد، همچنین گفتمانی را میان ادیان آغاز کرده که سال ۲۰۰۸ موضوع نشستی در سازمان ملل در نیویورک بود.
او در سال ۲۰۰۷ پاپ بندیکت شانزدهم را در واتیکان ملاقات کرد و این به واقع رویدادی بود که چند سال قبل از آن به هیچ وجه قابل پیش بینی نبود.
او که متولد ریاض است، سیزدهمین فرزند ملک عبدالعزیر، بنیانگذار پادشاهی جدید عربستان می باشد. او به قبایل و عشیره ها که ستون پادشاهی آل سعود محسوب می شوند نیز نزدیک است.
ملک عبدالله بیشتر مایل است به جمع مردان قبایل رود و اغلب می توان وی را درحال رقص با پرچم سعودی روی شانه و شمشیری در دست مشاهده کرد. او در سال های ۱۹۸۰ مشکل قلبی پیدا کرد و از آن تاریخ تاکنون تحت یک رژیم غذایی سخت قرار دارد.
وی قبل از عزیمت به ایالات متحده برای جراحی کمر و ستون فقرات، اداره کشور را به پسرش که ریاست گارد ملی را نیز برعهده دارد سپرد. گارد ملی عربستان از مردانی تشکیل شده که اصلیت قبیله ای و عشیره ای دارند و وفاداری آنان به پادشاهی آل سعود زبانزد خاص و عام است. این افراد از تأسیسات استراتژیک [نفتی] و همچنین از خانواده سلطنتی محافظت می کنند.
ملک عبدالله برخلاف اکثریت اعضای خانواده اش، از نظر اخلاقی بسیار قابل قبول و بی نقص شناخته می شود.
منبع: سیبر پرس، ۳ دسامبر
