محمود احمدی نژاد در مراسم دولتی روز کارگر گفت: “تلاش می کنیم همه بدهی هایی را که در طول چند سال گذشته انباشت شده به تامین اجتماعی بدهیم.” میزان این بدهی هابه گفته رییس سازمان تامین اجتماعی 19هزار میلیارد تومان یا حدود 19میلیارد دلار است. سازمان تامین اجتماعی بزرگترین سازمان سرمایه دار بخش عمومی است که سردارمحصولی، وزیر رفاه دنبال دولتی کردن آن است و آن را به عنوان برنامه خود در زمان رای گیری مجلس هم اعلام کرد.
چندی پیش نماینده کار فرمایان در شورای عالی تامین اجتماعی گفته بود که به علت بدهی های دولت به این سازمان، تامین اجتماعی در بدترین وضعیت خود در 50سال گذشته قرار دارد. این سازمان که نزدیک نیم قرن است در کشور فعالیت دارد، به لحاظ تقسیم بندی، بخش بزرگ شاغلان در کشور را که در سه گروه استخدامی قرار دارند، در بر می گیرد. بخش اول، جمعیتی بالغ بر هشت میلیون نفرند که به طور رسمی مشمول قانون کار و تامین اجتماعی هستند. بخش دوم نیروهای مسلح و بخش سوم کارکنان دولت هستند که تحت پوشش قانون استخدام کشوری قرار دارند؛ در واقع تقریباً تمام افرادی که در حوزه صنعت، تولید و خدمات مشغول کارند تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی قرار دارند. به این ترتیب در این سازمان که بزرگ ترین و گسترده ترین نهاد اجتماعی در کشور است، جمعیتی بیش از 29 میلیون نفر تحت پوشش بیمه های درمانی قرار دارند. بنابراین این سازمان، از یک طرف بزرگ ترین خریدار درمان در کشور است و از طرف دیگر به علت اینکه درمان مستقیم ارائه می کند دومین تولیدکننده درمان نیز هست.
آمار نشان می دهد حدود 481 شعبه ثابت و 80 شعبه اقماری ارائه دهنده خدمت در حوزه بیمه ای هستند و در تمام ایران این پراکندگی وجود دارد.
بر اساس اطلاعات رسمی، نزدیک به 68 بیمارستان، هفت کلینیک و 270 مرکز درمانی در مراکز استان ها، قطب های صنعتی و شهرهای مختلف کشور وجود دارند؛ یعنی در 560 شهر، تامین اجتماعی با استعداد بیش از 12 هزار تخت بیمارستانی در حوزه درمان مستقیم حضور دارد.
این سازمان در حوزه سرمایه گذاری نیز بزرگ ترین سرمایه گذار بخش عمومی است که با سرمایه تقریبی 100 هزار میلیارد ریال و در اختیار داشتن بیش از 150 شرکت بزرگ تولیدی که بین پنج تا 100 درصد سهام آنها را داراست، فعالیت می کند.
به همین دلیل است که محصولی، “سردار میلیارد” چند ماه پس از آنکه از سوی محمود احمدی نژاد به عنوان وزیر رفاه و تامین اجتماعی به پارلمان معرفی شد، در حاشیه یکی از جلسات هیات دولت، وقتی خبرنگاری از اوپرسید “سرنوشت ادغام سازمان تامین اجتماعی به کجا رسیده است”، دستی بر صورت کشید و با آرامش از خبرنگار پرسید: “مگر بحث ادغام مطرح است؟ سازمان تامین اجتماعی باید زیر مجموعه وزارت رفاه شود.”
از آن پس کشمکش بین وزیری که سازمان را از خود می دانست و علی ذبیحی، رییسی که خود را مستقل می پنداشت آغاز شد که اوج آن در انتصاب رییس سازمان بازنشستگی خود را نشان داد که هر کدام از طرفین یک رییس در آنجا گمارده بود.
این اختلاف ها تا جایی بالا گرفت که درمهر ماه 88 در حالیکه رفتن ذبیحی قطعی شده بود، به علت نقش افرینی مشایی این اتفاق رخ نداد. بعد ازآن گفته می شد محصولی یک هفته قهر کرده و در دفتر کار خود حاضر نشده است. در نهایت کشمکش این دو به خاطر رفاقت نزدیک هردو به رییس دولت تا حدودی حل شد.
گفتنی است درآمدهای سرشار شرکت های زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی، که شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی معروف به “شستا” یکی از آنهاست، به چالش میان وزارت رفاه و این سازمان یا محصولی و ذبیحی دامن زده است. از سوی دیگردولت 19هزار میلیارد به این سازمان بدهکار است. بدهی 19هزار میلیاردتومانی دولت به تأمین اجتماعی در حالی است که فقط در سال 88 میزان این بدهی 6 هزار میلیارد زیاد شده است. این بدهی در سال 87، 12 هزار میلیارد تومان بود. در واقع در یک سال فقط 30 درصد به این بدهی که از 30سال پیش تاکنون انباشته شده، افزوده شده است. دولت احمدی نژاد در سال 87 تنها 1300 میلیارد تومان از این بدهی را پرداخت و در سال 88 هم گزارش دقیقی از بازپرداخت منتشر نشده است ولی منابع غیر رسمی میگویند این پرداخت بیشتر ازدو هزار میلیارد تومان نمی تواند باشد.
با این توان پرداختی دولت و گفته دیروز رییس دولت، باید ده سال منتظر رفع دیون دولت به سازمان تامین اجتماعی باشیم آن هم در صورتی که هیچ بدهی به آن اضافه نشود که فقط در سال 88، 6 هزار میلیارد افزوده شده است. اگرچه احمدی نژاد در مراسم دولتی روز کارگر گفت این سازمان متعلق به کارگران است اما گفته می شود انتقال این سازمان به وزارت رفاه قطعی است. علت مهم آن هم درآمد زایی و امکانات این سازمان است که در خرید رای وجلب ارا تاثیرگذارست؛ موضوعی که نادران چند روز پیش به آن اشاره کرده بود.
