اندرو بانکامب، واشنگتن
در سال 1979، هشت ماه بعد از اینکه تندرو ها شاه ایران را سرنگون کردند، رزمی، عکاس ایرانی، از مراسم اعدام 11 کرد در فرودگاه سنندج، در 300 مایلی تهران، عکس گرفت. اعدامی ها به دلیل اغتشاش محکوم شده بودند. همگی به بیگناهی شان اعتراف کرده بودند.
عکس هایی که رزمی در آن روز گرفت، به سرعت در جهان پخش شد و با وجود اینکه نام رزمی را به همراه نداشت، تحت اعتبار اتحادیه بین المللی خبرنگاران قرار گرفت. سردبیر روزنامه ای که رزمی در آن کار می کرد و در تهران منتشر می شد، با توجه به وضعیت سیاسی کشور، این تصمیم را گرفت تا عکاس، امنیت بیشتری داشته باشد.
چند ماه بعد، عکس تیرباران در ایران، جایزه پولیتزر را که برای اولین بار به “عکاس بدون نام” تعلق می گرفت، از آن خود کرد. رزمی که امروز 58 سال دارد و هنوز در ایران زندگی می کند، سال ها نظاره گر کسانی بود که خود را صاحب عکس معرفی می کردند، تا اینکه در آخر هفته گذشته، او هویتش را در مقاله وال استریت ژورنال، فاش کرد. او گفت: “دیگر دلیلی برای پنهان شدن وجود ندارد.”
روز پنجشنبه، هیئت ژوری پولیتزر اعلام کرد که رزمی به طور رسمی برنده جایزه ده هزار دلاری است و او را برای اجرای مراسم رسمی، به نیویورک دعوت کرد. رئیس هیئت ژوری پولیتزر گفت: “ما درک می کنیم که آقای رزمی که بهترین قاضی برای درک موقعیت خودش است، مشتاق دریافت جایزه است.”
جاشوا پراگر، گزارشگر وال استریت ژورنال که رزمی را شناسایی کرده است، به آسوشیتد پرس گفت که او تحقیقاتش را برای اولین بار در سال 2002 آغاز کرد. او نام رزمی را در سال 2002 از طریق مکاتبات رسانه ای پیدا کرد و در سال 2005 به ایران سفر کرد تا به شکل تمام وقت درباره این موضوع کار کند. پراگر می گوید: “من شیفته این مرد هستم. او مرد بسیار خوبی است. او مرد فروتنی است. او شایسته این اعتبار است.”
منبع: وال استریت ژورنال