هفتمین سفر محمود احمدینژاد به نیویورک، همچون سفرهای گذشته وی، با جنجال همراه بوده و سخنان وی در صحن عمومی سازمان ملل و نیز گفتوگوهایاش با رسانههای مختلف، انتقادات زیادی را برانگیخته است.
اما اگر در سالهای گذشته سهم بزرگ این انتقادات مربوط به اصلاحطلبان بود، اکنون و پس از بروز اختلاف میان احمدینژاد و آیتالله خامنهای و قضایای مربوط به آنچه که “جریان انحرافی” نامیده میشود، اصولگرایان بی پرواتر از سایر گروهها احمدینژاد را مورد انتقاد قرار می دهند.
سخنرانی تکراری در مجمع عمومی
افراد زیادی در انتظار سخنرانی محموداحمدینژاد در سازمان ملل نبودند چرا که بسیاری بر این باور بودند که سخنان وی، تفاوت چندانی با سخنانش در سالهای گذشته نخواهد داشت.حتی رسانههای اصولگرا که آنها هم با انتشار آماری درباره سخنان احمدینژاد، به گمانهزنی درباره مضمون حرفهای وی در سازمان ملل پرداختند. یک سایت اصولگرای دیگر نیز به بررسی محتوای سخنان روسای جمهور ایران به هنگام سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل پرداخت.
احمدینژاد پیش از پرواز به سوی آمریکا، درباره اهداف خود از این سفر گفته بود: “اجتماع سالانه در سازمان ملل متحد محلی اصلی برای تصمیم گیری های مهم در مدیریت جهانی است. یکی از مهمترین برنامه های این سفر حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و مطرح کردن لزوم و چگونگی اصلاح مدیریت جهانی و تاکید بر آن است”.
این همان محوری بود که احمدینژاد در سخنرانی خویش مورد تاکید قرار داد و بارها خواستار تغییر “نظام مدیریت جهانی” شد.
سایت خبری الف ـ نزدیک به احمد توکلی ـ در انتقاد از سخنرانی احمدینژاد، نوشت: “رئیس جمهور در این سخنرانی کمترین اشاره ای به بیداری اسلامی نداشت. در حالی که مردم ایران و بسیاری از کشورهای منطقه و انقلابیون این کشورها منتظر سخنان طوفانی رئیس جمهور دولت اسلامی ایران در رابطه با بیداری اسلامی بودند، وی به هر دلیل صلاح ندانست به این موضوع مهم یک سال گذشته که بسیاری از مناسبات سیاسی جهان را تغییر داده است اشاره ای داشته باشد”.
اما مهمترین نکتهای که پیرامون سخنرانی احمدینژاد وجود داشت، ترک سالن توسط مقامات دیگر کشورها هنگام سخنرانی وی بود؛ اتفاقی که گرچه در سالهای گذشته نیز رخ داده بود، اما این بار علاوه بر قدرتهای بزرگ جهانی، نمایندگان کشورهایی چون آلبانی نیز با آن همراهی و محل سخنرانی را ترک کردند.
دردسر گفتوگو با رسانههای بینالمللی
همچون سالهای گذشته، اینبار نیز سخنان محمود احمدینژاد در گفتوگو با رسانههای بینالمللی باعث شگفتی بسیاری شد. وی در این گفتوگوها خبر از آن داد که تعداد کشتهشدگان حوادث پس از انتخابات، بسیار کمتر از موارد اعلام شده بوده و درصد زیادی از کشتهشدگان نیز از حامیان دولت بودهاند. رییس دولت در گفتوگویی دیگر اعلام کرد که به عنوان “یک مهندس دیگراین را می فهمد” که سقوط برجهای تجارت جهانی در حمله 11 سپتامبر، ناشی از برخورد هواپیماها نبوده است.
وی در مصاحبه دیگری درباره اختلافات خود با رهبر جمهوری اسلامی گفت: “در دنیا نمی توان دو نفر را پیدا کرد که مانند یکدیگر فکر کنند اما در ایران قوانین بسیار شفاف بوده و حد و مرزها در آن مشخص است و ما نیز طبق قانون عمل می کنیم”.
سخنانی که بنا بر نظر “پایگاه اطلاعرسانی ریاست جمهوری” باعث شد “پرده دیگری از همکاری های جنجالی دفتر رئیس جمهور با رسانه های خارجی کنار رود”.
وی همچنین در نشستی خبری با حضور 6 خبرنگار از خبرگزاری آسوشیتدپرس از ایجاد یک خط تلفن قرمز برای مواقع بحرانی میان ایران و آمریکا استقبال کرد.
حجم گفتوگوهای احمدینژاد با رسانههای خارجی با انتقاد اصولگرایان مواجه شد؛ به گونهای که سایت الف در این زمینه نوشت: “دفتر رئیس جمهور و شخص احمدی نژاد باید بدانند که هیچگاه قرار نبوده و نیست که آبی از رسانه های خارجی برای آنها گرم شود.آنها حرفهایی را که دوست دارند از میان صحبت های رئیس جمهور جدا و با چینش ها و تفسیرهای خاص منتشر می کنند. البته تکرار بیش از اندازه این مصاحبه ها و جنجالی تر شدن روز افزون آنها نیز خود بحث دیگریست. اینکه چرا باید رئیس جمهور یک کشور حتی خصوصی ترین خبرهایش را نیز به رسانه های آمریکایی اعلام کند و یا چرا درست در روزی که رئیس جمهور تهران را به مقصد آمریکا ترک می کند، خبر صحبت های او مبنی بر قانونی بودن رابطه اش با رهبر انقلاب منتشر می شود؟”
وی در دیدار با ایرانیان مقیم آمریکا نیز درباره ارتباط با آمریکا اینگونه اظهارنظر کرد: “ما اصل را در برقراری رابطه می دانیم؛ معتقدیم فقدان ارتباط به زیان دو طرف است. لازم است دولتمردان آمریکایی مقداری در اخلاق، رفتار و رویکردهای خود تجدیدنظر کنند تا مشکلات برطرف شود”.
سخنانی که بلافاصله با واکنش نمایندگان مجلس مواجه شد: “تجربه سیساله انقلاب میگوید منافع ملی ایران در عدم ارتباط با آمریکاست”. جواد جهانگیرزاده، از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس، با بیان این سخنان، همچنین تصریح کرد: “ضرورتی برای مذاکره با آمریکا وجود ندارد. بحث رابطه با مذاکره با آمریکا در حالی از سوی آقای رئیسجمهور مطرح میشود که اولاً این موضوع در نهادهای تصمیمگیر باید مورد بحث قرار بگیرد و ثانیاً ملت ایران هیچ نیازی به ارتباط یا مذاکره با آمریکا ندارند”.
احمد توکلی رییس مرکز پژوهش های مجلس نیز گفت: “آقای رئیسجمهور در مقاطع مختلف از مذاکره و یا رابطه با آمریکا سخن گفته است و حتی از موضع پایین گفتند که ما به اوباما نامه نوشتیم ولی جواب نگرفتیم. ولی واکنش آمریکا به این رفتارهای ما چه بود؟ اوباما از سلطان قابوس برای وساطت در آزادی زندانیان متهم به جاسوسی تشکر کرد و ایران را در کنار کره شمالی تهدید کرد حتی روزنامههای آمریکایی خواستار پیگیری آمریکاییهای مفقود شده در منطقه از ایران شده است. برخی رفتارها در برابر آمریکا مغایر با مصحلت و عزت کشور است.خدا کند اگر قرار باشد روزی با آمریکا مذاکره یا معاملهای صورت بگیرد کسانی سرکار باشند که قدر ملت ایران و ارزش نظام و انقلاب اسلامی را بدانند نه کسانی که در سخن رادیکالند و در عمل دارائیهای ما را در دیپلماسی خارجی ارزان عرضه میکنند”.
احمدینژاد همچنین ضمن تاکید بر سخنان چند سال قبل خود درباره عدم وجود همجنسگرایان در ایران تاکید کرد: “درباره همجنسگرایان حرف ما تغییر نمی کند. در ایران همجنس بازی عمل زشت محسوب می شود. آنها شرم دارند و در جامعه شناخته شده نیستند. این عمل بسیار زشت است و بر خلاف تعلیمات الهی و پیامبران و انسانیت است. به عنوان دولت نمی توانم جلوی این افراد را بگیرم”.
همه “جریان انحرافی” در نیویورک
از جمله مواردی که پیش از سفر احمدینژاد به نیویورک باعث درگیریهای رسانهای شد، حضور اسفندیار رحیممشایی و نزدیکانش در این سفر بود. آنان که از سوی اصولگرایان به جریان انحرافی مشهور شدند، در این سفرهمسران شان را نیز برده بودند.
در همین راستا یک نماینده مجلس خبر داد که “قرار نبود” مشایی همراه احمدینژاد به نیویورک برود، زیرا “قرار بود در هنگام سفر احمدینژاد به نیویورک مشایی بازداشت شود”. نورالله حیدری اضافه کرده بود: “متاسفانه مشایی به نیویورک رفت چون آقای احمدینژاد همین احتمال را میداد که در غیاب ایشان مشایی دستگیر شود”.
احمدینژاد را در این سفر، برخی از نزدیکان وی از جمله رحیم مشایی، بقایی، حمید رسایی، میرتاج الدینی، غضنفری وزیر صنعت معدن و تجارت، نامجو وزیر نیرو، صالحی وزیر خارجه، شیخالاسلام وزیر کار، ثمره هاشمی دستیار ارشد، مجتهدزاده رییس مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری همراهی کردند. این در حالی است که آمریکا برای تعدادی از نمایندگان مجلس ویزا صادر نکرده بود.
صدای آمریکا خبر از آن داده است که “هیات صد نفره ی همراهان احمدی نژاد به نیویورک در یکی از گران قیمت ترین هتل های نیویورک اسکان داده شده اند”.
بر اساس این گزارش دو طبقه از این هتل در اختیار هیات ایرانی قرار گرفته که به اضافه یک طبقه ی خالی بالا و پایین محل اقامت که برای مسایل امنیتی تخلیه شده است.
صدای آمریکا همچنین نوشت که “با اینکه برخی منتقدان دولت، مخالف سفر رحیم مشایی به نیویورک بودند اما محمود احمدی نژاد او را با خود آورد چون رحیم مشایی ارتباط خوبی با برخی ایرانیان مقیم آمریکا دارد و سعی دارد این روابط را گسترش دهد”.