در وبگردی این شماره روز، نگاه یک وبلاگ نویس در خصوص انحلال حزب مشارکت را می خوانیم. تحلیل دو وبلاگ نویس اقتصادی در خصوص افزایش یکباره قیمت دلار و دیگر ارزهای خارجی را از نظر می گذرانیم، از دریچه با ضیا نبوی ـ فعال دانشجویی محبوس و تبعیدی ـ آشنا می شویم و همچنین محدودیت هایی را که عربستان سعودی، همچون دولت جمهوری اسلامی برای کاربران اینترنتی ایجاد کرده، دوره می کنیم.
در باب یک انحلال
وسوسه بازخوانی وبلاگ مجمع دیوانگان غیرقابل مقاومت است. آرمان امیری مرتب می نویسد، سیاسی می نویسد و زیبا می نویسد. باری، آرمان امیری در یکی از آخرین پست های خود موضوع انحلال حزب مشارکت را مورد بررسی قرار داده و تاکید کرده است که این حکم تازگی ندارد. او سردرگم از این مهم است که “آقایان” چه انگیزه ای از انحلال این حزب دارند چرا که به باور وی “دفتر اصلی مشارکت پس از کودتا پلمپ شد. نیمی از اعضای شورای مرکزی این حزب، از جمله دبیر کل آن روانه زندان شدند. مدت ها است که اعضای این حزب هیچ کجا نمی توانند گرد هم بیایند و تازه اثبات شده همان زمان هم که مثلا قانونی بوده اند و گرد هم می آمدند ریز مکالماتشان ثبت و ضبط می شد. حتی شکایت شاخص ترین چهره های این حزب، نه به عنوان اعضای شورای مرکزی یک حزب و نه به عنوان مدیران ارشد سابق کشور که حتی به عنوان شهروندان عادی کشور مورد رسیدگی قرار نمی گیرد. پس دیگر این دعوای انحلال چه صیغه ای است؟”
جهش دلار
سری بزنیم به وبلاگ های اقتصادی. حتما با خبر هستید که قیمت دلار از 1100 تومان نیز فراتر رفت. حالا حجت قندی در یک نوشته شش نکته به ما در خصوص ارز و چگونگی نوسان آن ای توضیحاتی داده است. نکته یکی مانده به آخر به نظر جالب است. نگارنده وبلاگ اقتصادانه می پرسد: “آیا افزایش نرخ ارز به کاهش قدرت خرید خارجی ایران منجر می شود؟”
و خود پاسخ می دهد: “اگر همه پارامترهای دیگر اقتصادی همان باشند که بوده اند (شرط ستریس پاریبوس را می گویم) آنگاه قدرت خرید خارجی با افزایش نرخ ارز می تواند بیشتر هم بشود. البته مطرح کردن این سئوال به این طریق غلط است.”
او همچنین توصیحاتی در خصوص تحلیل اشتباهی که می کوشد طلا و دلار را با هم آنالیز کند داده و ابراز امیدواری کرده است که بانک مرکزی دخالتی در مارکت ارز ها نداشته باشد. او می نویسد: “واقعیت این است که احتمال اینکه دولت (و بانک مرکزی) بتواند نرخ ارز را به قیمت قبلی برگرداند کم نیست. دولت به اندازه کافی ارز دارد و طرق دیگری هم برای کاهش تقاضا موجود است.”
تاثیر اعتصاب طلا فروشان بر ارز
حامد قدوسی هم در ارتباط با افزایش نرخ دلار پست کوتاهی نوشته است. او در یک لیوان چای داغ به طور تلویحی خواستار دخالت بانک مرزی در خصوص چنین شوک ارزی شده و نوشته است: “اگر بانک مرکزی مصمم به حفظ قیمت قبلی باشد بهترین کار این است که فورا اطلاع‌رسانی شفاف کند و دلایل جهش را بیان کرده و نسبت به عرضه آینده اطمینان ایجاد کند تا بازار زودتر به تقاضای قبلی برگردد و گرنه این شوک ممکن است تا مدت قابل توجهی ادامه پیدا کند.”
تبعیدی به ایذه
آن سوی وبلاگستان مجتبی سمیع نژاد را می یابیم که آخرین نوشته قمار عاشقانه را اختصاص داده است به ضیا نبوی؛ فعال دانشجویی که مدت ها در زندان محبوس بوده و اخیرا به شهری در دوردست ها تبعید شده است. آقای سمیعی نژاد در معرفی آقای نبوی تاریخ تولد او را 1364 در قائمشهر عنوان می کند: “ضیا نبوی دانش‌جوی رشته‌ی مهندسی شیمی ورودی سال ۸۱ دانشگاه صنعتی نوشیروان بابل است که در سال ۸۶ برای مدتی بازداشت و به لطف وزارت علوم دولت احمدی‌نژاد از تحصیل به مدت دو ترم مرحوم شد.”
وصف حال مجتبی سمیع نژاد از جایی که آقای نبوی در آنجا شب را به روز و بام را به شام می آورد، چیزی جز اندوه به ارمغان نمی آورد: “حالا و این روزها ضیاء به جای کلاس‌های دانشگاه در بند امنیتی قرار داد که تنها یک سرویس دستشویی و حمام سالم وجود دارد و هوای بند به‌شدت گرم است. تهویه وجود ندارد و زندانیان دسترسی مناسب و کافی به آب آشامیدنی ندارند.”
الگو برداری عربستان از جمهوری اسلامی
امین ثابتی به این بهانه که دولت عربستان سعودی اعلام کرده است برای کلیه‌ی فعالیت‌های رسانه‌ای آنلاین در این کشور، می بایست از وزارت فرهنگ و اطلاعات آن کشور مجوز دریافت کنند، از دستور مشابهی می گوید که سه سال پیش از این دولت محمود احمدی نژاد صادر کرده بود: “در سال ۱۳۸۶ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طرحی با نام «ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی ایران» را معرفی کرد که در آن تمامی دارندگان وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌های ایرانی باید وب‌سایت یا وبلاگ خود را ثبت می‌کردند و در صورت عدم ثبت، وب‌سایت و یا وبلاگ‌شان فیلتر و از دسترس خارج می‌شد.”
نویسنده وبلاگ ندای امروز به اعتراضات آن زمان جامعه وبلاگ نویسی ایران اشار می کند و از کمپینی می گوید که برای مقابله با چنین سیاستی وبلاگ نویسان به راه انداختند: “من سایتم را ثبت نمی کنم.”
آخر
حسن ختام این شماره را این بار از دو وبلاگ جسته ام. یکی آینده ما که به بهانه اعلام انحلال جبهه مشارکت از سوی غلامحسین محسنی اژه ای در پست یک خطی اش پرسیده است: “یعنی از این به بعد نمی تونیم در اداره امور کشورمون و تصمیمات سرنوشت ساز اون مشارکت کنیم؟!”
دیگری نویسنده وبلاگ آزاد باشیم که جمله ای را منعکس کرده است که می گوید: “من در کشوری زندگی می کنم که زبانش پارسی است، اما به آن فارسی می گویند چون عربی «پ» ندارد!“
یاد
وبلاگردی امروز به یاد احمد زیدآبادی نوشته شده است. روزنامه نگاری که وبلاگ نویس نبود اما عشاق بسیار در وبلاگستان دارد. او را “شرافت اهل قلم” می نامند.