عباسعلی کدخدایی (سخنگوی شورای نگهبان) در نشست خبری این هفته خود در پاسخ به این سوال که آیا اظهارنظر آیت‌الله جنتی مبنی بر اینکه برخی از گروه‌های سیاسی در انتخابات شرکت نکنند، شائبه جهت‌گیری سیاسی وی را تقویت نمی‌کند، با اظهار گلایه از یکی از خبرگزاری‌ها درخصوص انتشار نادرست مطلب (درصورتی که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین احزاب تاثیرگذار در انتخابات ممنوع‌الفعالیت شده‌اند)، گفت: من هم زمانی که شنیدم تعجب کردم اما وقتی عبارات را ملاحظه کردم دیدم، ایشان اصلا مطلبی را خطاب به گروه‌های سیاسی و جناح‌های موجود در جامعه مطرح نکرده است. صحبت ایشان نسبت به مطالبی بود که یکی از شخصیت‌ها (خاتمی) مطرح کرده بود که در حوادث انتخابات گذشته نیز نقش داشته و اکنون به جای اینکه پاسخگوی رفتار خود باشد در مقام مدعی و طلبکاری به میدان آمده است.
سخنگوی شورای نگهبان ادامه داد: آقای جنتی اشاره کردند نیازی به ورود کسانی که باید مقابل افکار عمومی پاسخگو باشند، نیست و اینکه آنها چه کسانی هستند مشخص بوده که در فتنه سال گذشته به هر دلیلی نقش داشتند. آنها انتظار نداشته باشند که شورای نگهبان برای‌شان فرش قرمز پهن کند.
کدخدایی اشاره‌ای به اینکه جنتی مستقیما به خاتمی اشاره و شرایط خود را برای حضور پرشور مردم در انتخابات اعلام کرده، نکرد در حالی که تمام سعی نظام در انتخابات خونین سال گذشته، عبور از رای 20 میلیونی خاتمی و شکستن این رکورد با هر وسیله‌ای بود تا در این زمینه نیز این دولت، صفت “اولین” را دارا باشد. بی‌انصاف‌ها هیچ تپه غیرفتح‌شده‌ای در زمینه “ترین” شدن برجای نگذاشته‌اند و احتمالا یک کتاب “گینس” فقط برای این دولت (البته دولت‌های نهم و دهم) باید چاپ کرد!
کدخدایی اظهار کرد: به نظر می‌رسد وجود اختلاف سلیقه‌ها و جناح‌های مختلف برای کشور نه تنها بد نیست بلکه بسیار مطلوب است و شورای نگهبان از اختلاف سلیقه‌های موجود در جامعه استقبال می‌کند و تنها و تنها رفتار افراد را ملاک قرار می‌دهد.
ظاهرا نامبرده عمداً فراموش کرده کسانی که راهپیمایی میلیونی سکوت در تهران را برگزار کردند با چه سرنوشتی و چه نوع برخوردی مواجه شدند و کشته‌ها و زخمی‌های این راهپیمایی بدون شعار و بی‌صدا تا چه تعداد بود؟
موجودات جالبی هستند؛ اول بفرما می‌زنند برای اینکه بعداً بگویند ما دعوت کردیم، سپس سر مهمان را می‌برند به بهانه اینکه پایش را از گلیمش درازتر کرده بود. شاهدی هم برای این مدعا نداشتند و ندارند. باغ مصفایی است این دولت و این نظام! به یک بار گردش می‌ارزد.
کدخدایی در ارزیابی نسبت به این اظهارنظر آیت‌الله جنتی خطاب به نمایندگان که “وقت وزرا را نگیرید” گفت: این توصیه اخلاقی است و می‌توان این توصیه را به همه کرد آن هم از تریبون نماز جمعه.
وی در اینجا هم باز هم نکته مهم دیگری را جا انداخت و آن، اینکه در همین مجلس کاملا مغلوب و مطیع، سوال کردن از سطح وزرا نیز گذشته و به شخص رئیس جمهوری رسیده است و سخنان جنتی نیز تهدید مستقیمی به نمایندگان پیگیر سوال از احمدی نژاد بود که درصورت ادامه روند فعلی، همچون لقمانیان در مجلس تحت ریاست کروبی با آنان برخورد خواهد شد و حتی ممکن است باوجود مصونیت، بازداشت نیز شوند.
غیب‌گوها وارد می‌شوند
یکی از خبرنگاران با بیان اینکه “کارشناسان سیاسی پیش‌بینی کرده‌اند که مشایی یکی از کاندیداهای یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری است و احتمال داده‌اند وی تایید صلاحیت نشود”، ارزیابی سخنگوی شورای نگهبان را در این باره خواستار شد که کدخدایی با بیان اینکه “ظاهرا غیب‌گویی کرده‌اند”، ادامه داد: زمانی که ثبت‌نام انجام شد شورای نگهبان اعلام نظر می‌کند رفتار افراد برای بررسی صلاحیت‌ها ملاک است و معیار ما نیز قانون و مقررات انتخاباتی است.
وی برای بار سوم فراموشی عمدی نشان داد و سخنان جنتی را به عمد فراموش کرد که بنا به تمامی نقل قول‌ها حتی از بردن اسم مشایی نیز پرهیز می‌کند و همه جا و پیش همه کس از وی تبری می‌جوید. جالب آنکه همین شخص در مقام دبیر شورای نگهبان، فعلا همه‌کاره شورای نگهبان نیز شده و تعیین صلاحیت افراد جزو قدرت‌های نامرئی تفویض شده به وی است و ناگفته پیداست بنا به هر دلیلی اگر مشایی نامزد شود بی‌چون و چرا از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت می‌گردد مگر آنکه حکم حکومتی حاکم نظام جمهوری اسلامی همچون چتر حمایتی بالای سر وی قرار گیرد که آن هم (حتی باتوجه به دستور به برکناری وی از معاونت اول احمدی‌نژاد در دولت دهم) بعید نیست صادر گردد زیرا این مدل کشورگردانی به مذاق “آقا” خوش آمده و حاضر به ریسک کردن برای گماردن شخص دیگری جهت اجرای فرامین خود نیست؛ حداقل در دولت بعدی.
رای بدون تقلب خاتمی بدجوری از این نظام زهرچشم گرفت که اگر فقط یک بار دیگر اجازه دهند انتخابات حتی به صورت نیمه آزاد هم برگزار گردد، شخصی غیر از نورچشمی نظام برگزیده خواهد شد و اینان تا به حال نشان داده‌اند حداقل در موارد داخلی که ارتباط مستقیم با ماندن یا رفتن آنها دارد، حاضر به تن دادن به هیچ نوع خطری نبوده و نیستند، حتی اگر امثال مشایی باوجود مخالفت جنتی و جنتی‌ها، ردای ریاست جمهوری بر تن کنند.