تصنیف یک سرباز/ کارگردان: گریگوری چوخرای/ تولید: شوروی/ زمان: ۱۹۵۹/ جوایز: ۱۹۶۰ جایزه مخصوص هیات داوران فستیوال کن، ۱۹۶۰ جایزه اول گلدن گیت برای بهترین فیلم و بهترین کارگردان در جشنواره بین المللی سان فرانسیسکو و شمار زیادی جوایز دیگر.
جنگ و متضاد آن زندگی و شعر زندگی یعنی عشق، و ترکیب این سه در یک بلاد، یک تصنیف، تصنیف یک سرباز، تصنیف گوهر زندگی و عشق، بر متن جنگ زرد و زردی زهرگین شرارت آدمی. فیلمی با تمام معصومیت زبان و نگاه جوانی سوسیالیسم، زمانی که هنوز آرمان باکره ای جوان بود در کنار چشمه آرزو و عصمتش را تجاوز استالین های روزگار و تجاوز استالین های میلیونی توده های شکم سالار بر باد نداده بودند. این فیلم یکی از برترین و مؤثرترین فیلم های عشقی تاریخ سینما است. درک آن از عشق در عالیترین مفهوم آن است، مفهومی که خالص معنویت آرزوی تن و جان است. آیا عشق را کمیت خواستن و دوست داشتن معنی میکند؟ شاید کمیت هم رکنی باشد. و حتما هست. اما اگر مبنای تعریف عشق کیفیت نباشد هیچ تعریفی برای آن یافت نخواهد شد. عشق کیفیتی از دوست داشتن است که کمیت را از ظرفیت ابعاد بالاتر می برد. چوخرای چنین میگوید، من هم.
این فیلم را می‌توانید اینجا تماشا کنید.
