معاون روحانی : گزارش بند۳۵۰ به هیات دولت ارائه نشده

فرشته قاضی
فرشته قاضی

» سرنوشت ضرب و شتم زندانیان در مصاحبه با روز

الهام امین زاده، معاون حقوقی رئیس جمهور در مصاحبه با “روز” می گوید مساله بند ۳۵۰ یکبار در جلسه هیات دولت طرح شده و قرار بوده وزیر دادگستری در این زمینه گزارشی ارائه دهد اما بعد از آن در جلسه هیات دولت مطرح نشده است.

او می افزاید در جریان نیست که آیا گزارشی در این زمینه ارائه شده یا نه اما در جلسه هیات دولت ارائه و مطرح نشده است.

محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت ۲۴ اردیبهشت ماه در نشستی خبری اعلام کرده بود وزارتخانه‌های اطلاعات و دادگستری درباره وقایع بند ۳۵۰ زندان اوین گزارشی تهیه خواهند کرد و این گزارش از طریق دولت به اطلاع مردم خواهد رسید.

او همچنین در حاشیه جلسه هیات دولت به خبرنگاران گفته بود: “رییس جمهور به دلیل مسئولیت هایی که در قانون اساسی برای وی ذکر شده است دستور رسیدگی به موضوع بند ۳۵۰ زندان اوین را داده است”.

تاکنون اما هیچ گزارشی از نتیجه این بررسی و پی گیری های هیات دولت درباره قضیه ۳۵۰ منتشر نشده است. از همین رو درتماس با معاون حقوقی روحانی سرنوشت پی گیری های دولت را جویا شدم و اینکه:نتیجه بررسی دولت چه شد؟

 

قضیه مسکوت مانده یا همچنان در حال پی گیری است؟

او می گوید:

وزیر دادگستری در جریان است، من اطلاعی ندارم. ما در جریان نیستیم. یکبار در دولت مطرح شد و دیگر من مطلع نیستم.

 

یعنی در هیات دولت مطرح و قرار شد مساله پی گیری شود؟

بله در دولت مطرح وقرار شد گزارش هایی بیاورند اما من نمی دانم گزارش ها ارائه شد یا نشد.

 

یعنی گزارش ها در جلسه هیات دولت ارائه نشد؟

 نه خیر.

 

شما معاون حقوقی رئیس جمهور هستید، چنین گزارشاتی از نظر حقوقی نتیجه ای دارد؟

قاعدتا بستگی دارد که پیگیری ها به چه نتیجه ای برسد؛الان نمی توانیم بگوییم هر گزارشی چه اثر حقوقی دارد. بستگی به نتیجه اش دارد و نتیجه هم مربوط می شود به قوه قضائیه.

 

خانواده های زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ می گویند دولت موضوع را مسکوت گذاشته و تاکنون هیچ پاسخی به آنها نداده.در واقع آنها گله دارند. شما چه پاسخی دارید برای خانواده ها؟

 یک بررسی در مورد زندان ها بوده که زیر مجموعه قوه قضائیه است. به هر حال قوا هم مختلف هستند، متفاوت هستند. البته وزیر دادگستری قرار شد پی گیری کند اما بیش از این من در جریان نیستم.

 

خانواده های زندانیان بند ۳۵۰ همچنان در انتظار پاسخ دولت

بیست و هشت فروردین ماه زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین از سوی ماموران نظامی و لباس شخصی ها مورد ضرب وشتم قرار گرفتند، پس از آن بیش از ۳۲ زندانی به سلول های انفرادی منتقل شدند و دست به اعتصاب غذا زدند. خانواده های زندانیان سیاسی این بند پس از اولین ملاقات با آنها اعلام کردند: “زندانیان را که آوردند برای ملاقات، دیدیم یکی سرش شکسته، یکی گردنش شکسته، یکی دست اش شکسته، دیگری تمام بدنش کبود است، یکی پاهایش زخمی است. موهای سر و صورت همه را تراشیده بودند، اینقدر فاجعه بود که مادر اکبر امینی بیهوش شد و او را به بیمارستان منتقل کردند، مادر سعید متین پور حالش بد شد، مادر دیگری از حال رفت. خانواده ها باور نمی کردند با بچه های زندانی شان در اسارت چنین رفتاری بکنند”.

اما غلامحسین اسماعیلی، رئیس وقت سازمان زندان ها اخبار منتشر شده در این زمینه را دروغ خواند و در مقابل شکایت خانواده ها، اگر چه از سمت خود برکنار ولی به عنوان رئیس دادگستری استان تهران منصوب شد. او زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ را متهم به شایعه سازی و تهدید به تشکیل پرونده کرد؛ همچنان که محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضائیه از تشکیل پرونده برای این زندانیان سخن گفت. مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری و عضو کابینه حسن روحانی هم مدعی شد که براساس تحقیقات اولیه، در بند ۳۵۰ درگیری نبوده است. او حتی مدعی شد که در جریان بازرسی از بند ۳۵۰ که روال عادی بوده “در دو اتاق از زندان اوین مقاومت‌هایی از سوی زندانیان صورت گرفت و برای خود اشخاص مشکلاتی به وجود آورد و یکی دو نفر از زندانیان در این بازرسی دچار جراحت مختصری شدند”؛ ادعایی که با اعتراض خانواده ها مواجه شد و آنها از رئیس دولت خواستار برکناری وزیر دادگستری شدند.

پی گیری های خانواده های زندانیان بند ۳۵۰ از قوای سه گانه به نتیجه ای نرسید و در مقابل خانواده ها تحت فشار قرار گرفتند، برادر یاشار دارالشفایی و برادر سعید حائری، دو تن از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین هم به دلیل پی گیری و اطلاع رسانی درباره وضعیت این زندانیان بازداشت شدند. همزمان زندانیان سیاسی این بند به زندان های دیگر یا بندهای عادی تبعید شدند؛ روندی که ادامه دارد تا جایی که گزارش هایی از انحلال بند ۳۵۰ به گوش می رسد.

معصومه دهقان، همسر عبدالفتاح سلطانی، یکی از سرشناس ترین زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین در مصاحبه با “روز” اشاره می کند که خانواده ها همچنان منتظر دریافت نتیجه پی گیری ها و گزارش دولت هستند: “هیچ پاسخی داده نشد. شما میدانید که ما اول به قوه قضائیه مراجعه کرده و به آنها نامه داده بودیم اما هیچ پاسخی به ما داده نشد، سراغ مجلس رفتیم اما نتیجه ای نگرفتیم و رفتیم نهاد ریاست جمهوری و نامه دادیم. از آنها هم جوابی نشنیدیم. گفتند پی گیری می کنیم و وزیر دادگستری باید پی گیری کند. ما همچنان منتظر جواب هستیم و هیچ جوابی داده نشده. ما همچنان منتظریم که قول های آقای روحانی عملی شود اما چه سدی مقابل این قول ها قرار گرفته که آقای روحانی نمی تواند به قول هایش عمل کند نمی دانیم”.

از خانم دهقان درباره خبرهای مربوط به انحلال بند ۳۵۰ سئوال می کنم.می گوید: “ما هم شنیده ایم که می خواهند بند ۳۵۰ را منحل کنند. اینطور که ما می دانیم دیگر بند ۳۵۰ ورودی ندارد و دارند زندانیان این بند را به صورت غیر قانونی به زندان های راه دور یا بندهای دیگر منتقل می کنند”.

پیش از این محمدامین شهابی، فرزند رضا شهابی که از بند ۳۵۰ به زندان رجایی شهر تبعید شده و بیش از ۴۷ روز است که در اعتصاب غذا به سر می برد به “روز” گفته بود: “بعد از قضیه ۳۵۰ او را به رجایی شهر منتقل کردند اما به ما می گویند ارتباطی به قضیه ۳۵۰ ندارد، می خواهیم زندانیان ۳۵۰ را توی زندان های دیگر پخش کنیم”.

 سیامک قادری، روزنامه نگاری که بعد از ۴ سال زندان بدون مرخصی از بند ۳۵۰ آزاد شده به “روز” گفته بود: “وضعیت ۳۵۰ و برخوردهایی که با بچه های سیاسی شد بعد از آمدن آقای روحانی به مراتب بدتر شد. من ایشان را مقصر نمی دانم، فکر می کنم قوه قضائیه به نوعی خواست به قوه مجریه بگوید نباید وارد این حوزه شوی. ما قبل از روحانی وضعیت بهتری داشتیم، اداره بند دست خودمان بود، خیلی اختیارات داشتیم، مسائل فرهنگی و بچه ها راحت تر بودند. اما بعد از روی کار آمدن دولت آقای روحانی، قوه قضائیه گویا می خواست با دولت لجبازی کند همه اینها را بست، اختیار انتخاب وکیل بند و نماینده داشتیم که همه را بست، بدترین قضیه هم همان قضیه ۲۸ فروردین بود”.

همسر عبدالفتاح سلطانی با اشاره به سخنان سیامک قادری می گوید: “دقیقا همین طور است. شاید یک بخشی این باشد که می خواهند بگویند هیچ چیزی تغییر نکرده، چه آقای روحانی، چه هر کس دیگری بیاید ما همچنان کارهای غیرقانونی خود را ادامه خواهیم داد کارهای خودسرانه خود را ادامه خواهیم داد. هر چه هست متاسفانه مدت هاست ما نه ملاقات حضوری داریم، نه آقای سلطانی را برای درمان می برند، نه مرخصی می دهند. با اینکه ما یک میلیارد وثیقه گذاشته ایم و وثیقه ما در دادگاه است اما هیچ خبری نشده. اینها نشان می دهد که وضعیت خوب نشده، بدتر شده که بهتر نشده”.

او می افزاید: “متاسفانه هفته پیش که رفتم آقای سلطانی می گفت حالش بد شده، او را برده اند بهداری زندان.فشارش رسیده بود به ۱۶ و شربان قلبش بالای صد بوده. چنین آدمی باید برای درمان به بیمارستان تخصصی برود اما متاسفانه هیچ اقدامی انجام نشده. من خودم چند بار نوبت دکتر گرفته بودم ایشان را نیاوردند. ایشان که زندان است حقوق اش اینطور ضایع می شود و حقوق خانواده هم ضایع می شود ملاقات حضوری نمی دهند، بچه های من از دیدن پدرشان محروم هستند، مادرشان همین طور، خودم همین طور. ملاقات حضوری و پزشک از تکالیفی است که برعهده مسئولین است که باید انجام دهند اما ما هیچ وضعیت بهتر نمی بینیم”.

حسن روحانی در تبلیغات انتخاباتی از آزادی زندانیان سیاسی سخن گفته بود؛وعده ای که بعد از روی کار آمدن او محقق نشد و فشارها بر زندانیان سیاسی از سوی نهادهای قضایی و امنیتی بیشتر شد تا جایی که طی هفته اخیر موجی از بازداشت و اجرای حکم روزنامه نگاران و فعالان مدنی و سیاسی بار دیگر آغاز شده است. از حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی و از حامیان حسن روحانی در انتخابات در همین زمینه سئوال می کنم و امیدهایی که برای آزادی زندانیان سیاسی و بازشدن فضای سیاسی کشور با روی کار آمدن حسن روحانی ایجاد شده بود. او می گوید: “ما هنوز هم امیدواریم. فضای بسته دوران احمدی نژاد فضایی نبود که یکباره اتفاق بیفتد، از سال اولی که آقای احمدی نژاد آمد تا سال آخر خیلی متفاوت بود و روند تخریب به تدریج اتفاق افتاد و بهبودی هم به تدریج اتفاق می افتد. آقای روحانی سرگرم حل مشکلی است که اصلا نباید خود را برای مسائل داخلی هزینه کند. آقای روحانی باید مساله مهم مملکت را حل کند. ما همه پذیرفته ایم که تاییدکننده و حامی آقای روحانی باشیم بدون هیچ چشم داشتی. ما مطمئن هستیم که آقای روحانی به مسائل داخلی هم ورود خواهد کرد هرچند همین الان هم فضای مساعدی است البته نه مطلوب. ولی مهم این است که در مسیر بهبودی قرار داریم و باید این مسیر را ادامه دهیم تا به یک فضای مطلوب برسیم”.

به وضعیت زندانیان سیاسی و نتیجه قضیه بند ۳۵۰ اشاره می کنم، حسین مرعشی می گوید: “بعضی از نهادها تلاش می کنند القا کنند هیچ اتفاقی نیفتاده و می خواهند مردم و سیاسیون را ناامید کنند. اما سیاسیون ایران اینقدر می فهمند که ریشه مشکلات در دولت نیست و با موفقیت های آینده و انتخابات پرشکوه در انتخابات مجلس و تغییرات اساسی در مجلس، باقی مانده مقاومت ها و سدها را هم در هم خواهیم شکست”.